www.szkolnictwo.pl

Łańcuch znaków (ang. string - ciąg, sznur) – w języku C jest to tablica znaków na której operacje wykonuje się przy użyciu wskaźników. Rozmiar tablicy może być dowolny, ponieważ nie jest oddzielnie przechowywany. Jednak trzeba pamiętać o tym by łańcuch nie przekroczył rozmiaru bufora, ponieważ może nastąpić przepełnienie bufora oraz by pamięć po buforze została zwolniona. Ciąg znaków nie musi wypełniać całej tablicy, znacznikiem końca łańcucha jest znak o kodzie zero 0. Tego typu reprezentację nazywa się z ang. null-terminated string.

gets(char *s) - wczytuje ciag znaków ze stdin (klawiatury) i zapisuje pod adresem s

strcpy (char *przeznaczenie, char *zrodlo) – kopiowanie łańcuchów

strncpy (char *przeznaczenie, char *zrodlo, int n) - kopiuje n znaków

char *strchr(char *s, int c) - zwraca miejsce pierwszego wystąpienia znaku c w ciągu s (null gdy brak)

char *strrchr(char *s, int c) - zwraca miejsce ostatniego wystąpienia znaku c w ciągu s (null gdy brak)