Formę przejściową pomiędzy kolonijnymi
jednokomórkowcami a typowymi zwierzętami stanowią
gąbki, które nie tworzą typowych
tkanek. Z tego powodu
systematycy zaliczali je do odrębnej grupy zwierząt –
Parazoa. Ich skamieniałe szkielety są jedynymi z najstarszych znanych szczątków zwierząt. Gąbki pojawiły się w
prekambrze (w
proterozoiku) i od tego czasu do dziś w zasadzie niewiele się zmieniły. Najważniejszy etap rozwoju
ewolucyjnego zwierząt nastąpił na przełomie proterozoiku i
kambru. Wówczas w
morzach pojawili się niemal jednocześnie przedstawiciele prawie wszystkich głównych grup tkankowców (
Eumetazoa), które przetrwały do dziś. Z tego okresu znamy szczątki pierwotnych
parzydełkowców (
Cnidaria).
