WCZESNE WSPOMAGANIE ROZWOJU DZIECKA
Celem wczesnego wspomagania rozwoju dziecka jest pobudzanie ruchowego, poznawczego, emocjonalnego i społecznego rozwoju dziecka, od chwili
wykrycia u niego niepełnosprawności do czasu podjęcia nauki w szkole. Zajęcia najczęściej odbywają się indywidualnie, ale mogą mieć również
charakter grupowy. Biorą w nich udział rodzice, którzy są nie tylko obserwatorami, ale także zdobywają wiedzę na temat pracy z dzieckiem
w domu. Do najczęściej stosowanych metod terapeutycznych należą:
- metoda Integracji Sensorycznej
- metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne
- Kinezjologia Edukacyjna P. Dennisona
- Metoda Dobrego Startu
- metody terapeutyczne usprawniania słuchu, wzroku, mowy,
- metoda Knillów
- alternatywne metody komunikacji
- masaże relaksacyjne, logopedyczne
- elementy pedagogiki zabawy
- metoda paluszkowa
- stymulacja polisensoryczna
INTEGRACJA SENSORYCZNA
Integracja Sensoryczna to proces zachodzący w mózgu, który polega na organizowaniu, porządkowaniu i łączeniu informacji płynących
z poszczególnych układów sensorycznych.
Istnieją zaburzenia o charakterze nadwrażliwości - nadmiernej reakcji na bodźce oraz podwrażliwości – słabej reakcji na dane bodźce.
Terapia ma postać „naukowej zabawy”.
Objęte nią dziecko jest poddawane stymulacji, która ma za zadanie dostarczać odpowiedniej dawki wrażeń sensorycznych do poszczególnych
układów zmysłowych. Terapia oparta jest na doborze specjalnych ćwiczeń, szczególnie ruchowych z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu.
Zazwyczaj stosuje się huśtawki, hamaki, wiszące platformy, trampoliny, deski równoważne w połączeniu z innymi pomocami oraz szeroki materiał
dotykowy. Terapia SI wpływa na: rozwój mowy, sprawność w zakresie dużej i małej motoryki, koncentrację uwagi, zdolności wzrokowe i słuchowe,
poprawia funkcjonowanie emocjonalne, samoświadomość
i samoocenę.
TERAPIA LOGOPEDYCZNA
Podstawowym celem oddziaływań logopedycznych jest praca nad korygowaniem zaburzeń artykulacyjnych, kształceniem form gramatycznych,
bogaceniem słownika czynnego
i biernego dziecka. W osiągnięciu postawionego celu stosuje się ćwiczenia wspomagające artykulację,
usprawniające funkcje wzrokowe
i słuchowe, ćwiczenia orientacji przestrzennej oraz ćwiczenia stymulujące językowy rozwój dzieci,
ułatwiające mówienie, czytanie i pisanie. Podczas zajęć wykorzystuje się różnorodne gry i zabawy logopedyczne, które rozbudzają
aktywność słowną oraz zwiększają możliwości poprawnego i twórczego opanowania języka przez dzieci z niepełnosprawnością intelektualną.
GIMNASTYKA KOREKCYJNA
Gimnastyka korekcyjna ma przeciwdziałać stwierdzonym wadom postawy
i wyrównywać odchylenia fizjologiczne. Dla każdego ucznia opracowany jest indywidualny program, w którym ćwiczenia dobrane są do
występującej wady oraz do realizowanych celów korekcyjnych. Podczas zajęć prowadzone są z uczniami ćwiczenia ogólnorozwojowe
i specjalne.
Podstawowym celem ćwiczeń ogólnorozwojowych jest kształtowanie postawy ciała, wyrabianie koordynacji ruchowej, czucia kierunku ruchu oraz
położenia ciała i jego części
w przestrzeni. Są to ćwiczenia: czynne wolne, z przyborami i na przyrządach.
EEG BIOFEEDBACK
EEG Biofeedback jest metodą samokontroli i samoregulacji polegającą na samodzielnej regulacji stanu psychofizycznego organizmu za pomocą
sprzężenia zwrotnego. Trening odbywa się poprzez interaktywną współpracę z komputerem. W czasie treningu pacjent ma przyklejone do głowy
i płatków
usznych elektrody rejestrujące przebieg fal mózgowych. Program komputerowy wzmacnia zarejestrowany sygnał oraz przetwarza go w obraz.
Osoba trenowana stara się wpływać na grę wyłącznie przy pomocy siły woli, równocześnie ucząc mózg nowych wzorców dla swoich fal EEG.
Treningi poprawiają koncentrację uwagi,
szybkość myślenia, pamięć, polepszają nastrój, samoocenę, równocześnie ucząc relaksu.
REEDUKACJA INDYWIDUALNA
Zadaniem rewalidacji indywidualnej (reedukacji) jest dążenie do usprawniania funkcji psychicznych i fizycznych, łagodzenie napięć dzieci
eretycznych i pobudzanie do działania dzieci apatycznych a także wyrównywanie braków pedagogicznych. Dobór ćwiczeń oraz metody ich
prowadzenia zależą od rodzaju i złożoności zaburzeń oraz od wieku dziecka. Każde dziecko posiada opracowany program indywidualny dostosowany
do jego indywidualnych potrzeb
i możliwości. Zajęcia odbywają się w sali wyposażonej w różnorodne pomoce dydaktyczne.
SALA DOŚWIADCZANIA ŚWIATA
Sala Doświadczania Świata jest miejscem zabawy rekreacyjnej i wielozmysłowej. Zapewnia stymulację i odprężenie za pomocą zapachu,
dotyku, dźwięku, koloru i światła. Działa korzystnie
na poznawcze, zmysłowe i fizyczne niepełnosprawności i umożliwia odprężenie
i stymulację. Dzięki takiej sali uczniowie z niepełnosprawnością
intelektualną mogą doświadczać świat za pomocą swoich zmysłów, a więc pobudzać i rozwijać elementarne procesy poznawcze.
Różnorodność bodźców wzrokowych sprawia, że doświadczanie ich na tak niewielkiej przestrzeni i przyjemnej atmosferze, stwarza warunki do
poznawania
i rozumienia własnego ciała, daje możliwość do ćwiczeń integracji sensorycznej a w rezultacie do poprawy komunikacji.
Odpowiednio prowadzone zajęcia w sali mają także dużą wartość
w terapii osób z zaburzeniami zachowania. Snoezelen uzupełnia tradycyjne metody
rewalidacji, pozwala osobom z niepełnosprawnością intelektualną lepiej zrozumieć otaczający świat, sprawić by chaos odbieranych przez
nich wrażeń oderwanych i niezrozumiałych, uporządkować i sklasyfikować. W sali można stymulować dziecko jedno lub wielozmysłowo,
w zależności od potrzeb.