,,Twórcze działanie jest najlepszym i niekiedy jedynym sposobem zaspokajania coraz to nowych potrzeb człowieka. Dlatego od przedszkola i klas początkowych szkoły trzeba wdrażać wychowanków do chętnego i odważnego podejmowania problemów, które rozbudzają twórczą lub badawczą postawę, pozwalają im osiągnąć coś dla siebie nowego i zarazem pożytecznego.” * Nauczanie rozwijające twórczą aktywność jest nastawione na realizację celów wychowania umysłowego i kształtowanie intelektualnej postawy twórczej oraz pobudzanie działań twórczych poprzez preferowanie w procesie uczenia się otwartych zadań problemowych, angażujących myślenie uczniów. Aby dzieci polubiły uczenie się, muszą mieć dostęp do twórczych materiałów. Czynniki podwyższające twórczość: dostarczaj dzieciom materiałów rozwijających wyobraźnię; dostarczaj materiałów, które wzbogacają obrazowość języka; zostawiaj dziecku czas na myślenie i marzenia na jawie; zachęcaj dziecko do utrwalania swoich pomysłów; nadawaj dziecięcym wytworom skończoną formę; akceptuj u dzieci naturalną skłonność do odmiennego spojrzenia na rzeczy; zachęcaj dzieci do bawienia się słowem; treść nic nie znaczy, jeśli nic z nią się nie robi; wszyscy mamy wyobraźnię i wszyscy możemy ją rozwijać;
....................................................................................................... * Jerzy KUJAWIŃSKI- ,,Rozwijanie aktywności twórczej uczniów klas początkowych” Warszawa 1996r. Ludzie uczą się interakcji z otoczeniem, aktywnie konstruując własną wiedzę oraz wykorzystując wiedzę już posiadaną. Bardzo popularnym określeniem myślenia o edukacji opartej na twórczej, poznawczej aktywności dziecka, na wychodzeniu od jego wiedzy i przekonań- jest konstruktywizm. Nurt ten jest oparty na dwóch podstawowych założeniach: wiedza jest aktywnie konstruowana przez podmiot poznający; dochodzenie do wiedzy jest procesem adaptacyjnym, w którym następuje stopniowa umysłowa organizacja badanego i doświadczanego świata.
POSTAWA TWÓRCZA- to umiejętność dostrzegania i rozwiązywania problemów, reagowanie na problemy w formie dziwienia się, stawiania pytań, podejmowania działania, to niekonwencjonalne myślenie i działanie wsparte wyobraźnią i zaangażowaniem emocjonalnym. Dla dzieci istotny jest sam proces tworzenia i działania niż jego rezultaty. W edukacji ukierunkowanej na twórczość: nauczyciel zachęca do aktywności w różnych obszarach, stosuje aktywizujące metody, eksponuje stale efekty pracy uczniów; wywołuje zainteresowanie, motywację do podejmowania nowych wyzwań edukacyjnych, nagradza twórcze myślenie; zachęca do współpracy, buduje zgrany zespół klasowy, rozwija mocne strony ucznia; kładzie nacisk na zrozumienie, ma jasny i czytelny dla wszystkich system oceniania, jest też oceniany przez uczniów; na zajęciach jest luźna atmosfera, wzajemne uczenie się od siebie, jest dwustronna komunikacja. Zajęcia twórcze mają związek z wychowaniem i aktywnością uczniów. Dzieci uczą się współpracy, rozwiązują problemy w sposób niestereotypowy, pomagają w określeniu ich mocnych stron. Pozwalają słabszym uczniom być twórczymi na równi z innymi. ĆWICZENIA WPROWADZAJĄCE DZIECI W ZAJĘCIA KU TWÓRCZOŚCI: 1.Śpiewający temat- zaśpiewanie tematu zadań. 2.Skojarzenia- co przychodzi wam do głowy, gdy powiem... 3.Wymyśl jak najwięcej... 4.Blefinicje- wymyślanie dziwnych definicji do nieprawdopodobnych określeń. 5.Co by było gdyby... 6.Niezwykłe zastosowanie zwykłych przedmiotów.
TRZY PODSTAWOWE KROKI W ORGANIZOWANIU ZAJĘĆ OPARTYCH NA DZIECIĘCEJ OBSERWACJI I EKSPERYMENTOWANIU: 1.Ujawnianie i aktywizowanie posiadanej już przez dzieci wiedzy oraz umiejętności. 2.Konstruowanie nowych znaczeń. 3.Zestawienie uzyskanych wyników.
CZYNNIKI MYŚLENIA TWÓRCZEGO: płynność myślenia (wytwarzanie wielu pomysłów); giętkość myślenia (wytwarzanie nieoczekiwanych pomysłów); wrażliwość na problemy i zdolność formułowania pytań.
Opracowała Bożena-Janina Teresiak nauczycielka kształcenia zintegrowanego SP nr 2 w Hajnówce.
|