Pentagram – rodzaj
gwiazdy pięcioramiennej
,
figura geometryczna
, w wielu kulturach uważana za
symbol
magiczny, gwiazda pitagorejska.
Geometria
Pentagram z ukrytym złotym podziałem.
Idealny pentagram powstaje poprzez wyrysowanie przekątnych
pięciokąta foremnego
i następnie zamazanie oryginału. Można również wydłużać boki pięciokąta do momentu spotkania, otrzymując większy pentagram.
Kąt wewnętrzny
pentagramu ma miarę 36°.
W pentagramie ukryty jest
złoty podział
, φ = (1+√5)/2 = 1.61803398….
Symbolika
Pentagram w świątyni Jowisza w Splicie
Człowiek wpisany w pentagram, z dzieła
Heinrich Cornelius Agrippa
Libri tres de occulta philosophia. Przy wierzchołkach pentagramu umieszczono znaki astrologiczne.
Pentagram był symbolem znanym już w czasach
neolitu
. Pentagram był znany jako Gwiazda
Isztar
, a później jako Gwiazda
Izydy
. Mistycy
pitagorejscy
widzieli w nim
symbol
doskonałości, kojarzyli go z życiem i zdrowiem. W starożytności przekonanie o właściwościach ochronnych pentagramu było tak silne, że Babilończycy często rysowali go na pojemnikach z żywnością, co miało zapobiegać jej gniciu. Dla pierwszych
chrześcijan
pentagram odzwierciedlał pięć ran
Jezusa
[1][2] ze względu na 5 wierzchołków. Od
XIV wieku
uważany za symbol
szatana
, ze względu na podobieństwo do głowy kozła (odwrócony dwoma wierzchołkami do góry). W
XIX wieku
Eliphas Levi
podzielił pentagramy na "dobrą stronę" i "złą stronę". Za "dobrą" uznał ten odwrócony jednym wierzchołkiem do góry, za "złą" odwrócony — zwrócony dwoma wierzchołkami do góry. Pentagram zwrócony jednym wierzchołkiem do góry zwany jest Pentagramem Białym, jest on odzwierciedleniem sacrum — siły boskiej. Może również odzwierciedlać pięć zmysłów człowieka[3], pięć żywiołów: powietrze, wodę, wiatr, ogień i światło, oraz pięć światów: fizyczny, eteryczny, astralny, mentalny i duchowy[4] , ukazując wyższość umysłu człowieka nad wszelkimi innymi żywiołami i zmysłami.
Pentagram zwrócony jednym wierzchołkiem ku dołowi zwany jest Pentagramem Odwróconym, Czarnym, lub Pentagramem
Baphometha
. Pentagram Baphometha przedstawia profanum - człowieczeństwo, odzwierciedla on wyższość żądz i emocji nad rozumem, jest powszechnie uważany za
znak
satanistyczny
, chociaż często mylony z Pentagramem Białym.
Biały Pentagram w okręgu (inaczej
Pentakl
) uważany jest za amulet chroniący przed zgubnym wpływem magii oraz klątwami. Można go zauważyć na różnych
talizmanach
i
amuletach
oraz odnaleźć w wielu budowlach sakralnych, itp.
Pentakl
jest między innymi symbolem religii
Wicca
i innych tradycji pogańskich.
Według niektórych źródeł już w prehistorii zaobserwowano, że planeta
Wenus
wykonuje na nieboskłonie pentagram w ciągu 8 lat[5][6][7]. Ruch planety na sferze niebieskiej odtwarza zmiany nachylenia ekliptyki względem horyzontu, a brak współmierności między długością roku ziemskiego i okresem obiegu Słońca przez Wenus nie umożliwia jednak uzyskania nawet toru o kształcie gwiazdy czteroramiennej. W bardzo długich okresach czasu kolejne efemerydy planety wyznaczają dwa wycinki koła o takich samych kątach wierzchołkowych. Tor gwiazdy pięcioramiennej jest również niemożliwy, gdyż planeta nigdy nie porusza się po sferze niebieskiej w kierunku zenitu, a wyłącznie w pobliżu ekliptyki. Tego szczegółu trajektorii nie odtworzyłoby także uwzględnienie nachylenia płaszczyzny orbity planety do płaszczyzny ekliptyki.
W starożytnym Rzymie planeta Wenus była symbolem bogini o tym samym imieniu. Symbol ten odnalazł się też w XV wieku jako symbol żałoby, kiedy to matka jednego z rycerzy zakonnych zmarła. Jako, iż miała na imię Wenus, jej potomek wykonał naszyjnik zawierający w sobie pentagram. Obrócił go na znak śmierci jednym ramieniem do dołu i wpisał w okrąg tak aby wierzchołki ramion wystawały poza koło. Owo koło było znakiem bliskości jaka była między zakonnym żołnierzem, a matką.
Linki zewnętrzne
Pentagram - więcej informacji
Zobacz też
Przypisy
- ↑ "Pentagram" article in The Continuum Encyclopedia of Symbols Becker, Udo, ed., Garmer, Lance W. translator, New York: Continuum Books, 1994, strona 230.
- ↑ Signs and Symbols in Christian Art Ferguson, George, Oxford University Press: 1966, strona 59.
- ↑ Christian Symbols Ancient and Modern, Child, Heather and Dorothy Colles. New York: Charles Scribner's Sons, 1971, .
- ↑
Pentagram Biały - Kosciol.pl
- ↑ Liungman, Carl G. "Symbol 27:21" in Symbols -- Encyclopedia of Western Signs and Ideograms
- ↑ Liungman, Carl G. "Symbol 29:14" in Symbols -- Encyclopedia of Western Signs and Ideograms
- ↑
http://en.wikipedia.orgFile:Venus_pentagram.png