Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix) – gatunek niejadowitego
węża
z rodziny
połozowatych
(Colubridae). Zaskrońce występują w całej
Europie
(z wyjątkiem
Szkocji
,
Irlandii
i północnej części
Półwyspu Skandynawskiego
). Samica jest większa od samca i osiąga średnio długość od 85 do 120 cm (wyjątkowo 2 m), a samiec od 70 do 100 cm. Żywią się
żabami
,
traszkami
,
rybami
lub drobnymi
gryzoniami
, które połykają bez uprzedniego uśmiercania. Atakują jedynie poruszające się zwierzęta. W niewoli zaskrońce żyją do 15 lat.
Zaatakowany zaskroniec broni się, często udając martwego, wypuszcza przy tym nieprzyjemnie pachnącą ciecz, która dodatkowo ma zniechęcić potencjalnego
drapieżnika
. Może także wydawać dość głośny syk w celu odstraszenia napastnika.
Zaskroniec zawdzięcza swą polską nazwę charakterystycznym żółtym plamom w okolicy "za
skroniami
". Plamy te są bardzo wyraźne – pozwalają łatwo rozpoznać ten niejadowity i niegroźny dla człowieka gatunek.
W dawnej
Litwie
zaskroniec uważany był za zwierzę święte, wierzono bowiem, że domostwo, w pobliżu którego węże te zamieszkają, czeka pomyślność.
Występowanie
Zaskroniec bardzo lubi przebywać na terenach podmokłych,
bagnistych
, w pobliżu
jezior
, doskonale pływa i nurkuje. Niektóre okazy można spotkać nad
morzem
. Pospolity na
nizinach
i w
górach
. Ogólny zasięg obejmuje całą Europę, północno-zachodnią
Azję
i północną
Afrykę
. W
Polsce
najpospolitszy z węży, jest
objęty ochroną
. Niekiedy zaskrońce zapędzają się w okolice domów (ogródków), nie czyniąc nic złego domownikom i są niegroźne, wręcz unikają ludzi.
Przypisy
- ↑
Natrix natrix
. Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (
ang.
)
Zobacz też