Song Ziwen (ur.
4 grudnia
1894
, zm.
26 kwietnia
1971
), na Zachodzie znany w zlatynizowanej pisowni jako Tse-ven Soong, w skrócie T.V. Soong – chiński biznesmen i finansista, polityk. Pochodził z rodziny
metodystycznej
, na chrzcie otrzymał imię Paweł[1]. Był synem
Charliego Songa
, bratem
Song Qingling
,
Song Meiling
i
Song Ailing
, oraz szwagrem
Sun Jat-sena
,
Czang Kaj-szeka
i
Kong Xiangxi
. Ukończył studia na
Harvard University
oraz
Columbia University
, gdzie zrobił doktorat[1].
Od
1923
roku związany z
Kuomintangiem
, stronnik i bliski współpracownik
Czang Kaj-szeka
(a prywatnie także jego szwagier). W okresie tzw. dekady nankińskiej (1927-1937) jeden z czołowych oligarchów finansowych wywierających silny wpływ na rządy w państwie[2]. W okresie od
25 września
do
4 grudnia
1930
roku premier Chin.
Jako minister finansów w latach
1928
-
1931
i
1932
-
1933
oraz dyrektor Bank of China w okresie od
1935
do
1943
roku uzdrowił chińską gospodarkę. Zrównoważył budżet, stworzył nową mennicę, jednolitą walutę opartą na papierowych banknotach, zwalczył inflację oraz wprowadził jednolity system miar i wag.
W latach
1941
-
1944
ponownie był ministrem finansów, zaś w latach
1942
-
1945
ministrem spraw zagranicznych. W kwietniu 1945 roku przewodniczył chińskiej delegacji na konferencję założycielską
ONZ
[1]. W latach
1945
-
1947
sprawował urząd premiera. Po zwycięstwie komunistów w
1949
roku wyemigrował do
Stanów Zjednoczonych
. Mieszkał w
Nowym Jorku
, gdzie był jednym z czołowych działaczy chińskiego lobby[1]. Zmarł w
San Francisco
na udar mózgu[1].
Przypisy
Bibliografia
- Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. .