Naturalizm (
łac.
natura,
fr.
naturalisme) – pogląd
ontologiczny
w
filozofii
, według którego istniej wyłącznie rzeczywistości materialna (natura), czasoprzestrzenna, bez zewnętrznej racji istnienia. Rzeczywistość duchowa albo nie istnieje albo jest sprowadzalna do
natury
(materii). Naturalizm tłumaczy całość zjawisk działaniem praw przyrody.
W naturalizmie postuluje się zwrócenie całej uwagi na świat przyrody oraz na człowieka i jego dzieła, jest on wtedy bliski
humanizmowi
. W etyce przejawia się w
liberalizmie
.
Naturalizm wyrażony w formie postulatu każe wyjaśniać wszystkie zjawiska w odwołaniu wyłącznie do sfery
przyrody
, przez przyczyny naturalne.
W swoich różnych formach zaprzecza istnieniu odrębnego od materii umysłu ludzkiego, duchowej natury człowieka, idei rozumianych na sposób
platoński
, świata ponadnaturalnego, Boga czy świata duchowego.
Cechy naturalizmu posiadają:
- funkcjonalizm
- koncepcja
marksistowska
-
teoria Petrażyckiego
W
filozofii kultury
naturalizm to egzystencja, w której podstawowe wartości to przyjemność zmysłowa, życie w zdrowiu i dobrobycie. Stanowią one przeciwieństwo przykrości, choroby i śmierci. Najgorszą sytuacją jest jednak nie śmierć lecz życie w ciężkiej chorobie i nędzy, będąc zdanym na opiekę innych. Taka hierarchia wartości powoduje, że w naturalizmie zezwala się na
eutanazję
(śmierć jest lepsza od cierpienia) oraz
aborcję
(dobrobyt ważniejszy od życia), a także wszelkie inne działania poprawiające jakość życia (np. eksperymenty na
embrionach
). Jego przeciwieństwem jest
transcendentalizm
.
Linki zewnętrzne