Mont Blanc (
wł.
Monte Bianco,
pl.
Biała Góra, 4810,45 m
n.p.m.
) – najwyższy
szczyt
Alp
i
Europy
, potocznie nazywany Dachem Europy (niektórzy, w tym alpiniści zdobywający
Koronę Ziemi
, przyjmując inne granice Europy niż
Międzynarodowa Unia Geograficzna
, uważają
Elbrus
za szczyt europejski i tym samym najwyższy w Europie). Główny wierzchołek znajduje się na terytorium
Francji
w regionie
Haute-Savoie
i w granicach administracyjnych miasta
Saint-Gervais-les-Bains
. Granica
francusko
-
włoska
przebiega przez pobliski, boczny wierzchołek
Mont Blanc de Courmayeur
(
wł.
Monte Bianco di Courmayeur) (4748 m
n.p.m.
).
Mont Blanc należy do
Korony Europy
.
Położenie
Masyw
położony jest po obu stronach granicy francusko-włoskiej. 17 km na północny wschód od szczytu znajduje się trójstyk granic Francji, Włoch i Szwajcarii. Natomiast 60 km na północ od szczytu znajduje się
Jezioro Genewskie
. Najbardziej znane miejscowości położone u podnóży góry to francuskie
Chamonix
,
Les Houches
,
Saint-Gervais-les-Bains
oraz nieco dalej
Albertville
, a także włoskie
Courmayeur
.
Budowa i wysokość
Mont Blanc zbudowany jest głównie ze skał krystalicznych. Tworzy rozbudowany masyw, rozcięty licznymi dolinami glacjalnymi (17 lodowców o łącznej powierzchni 200 km²). Jest młodym, stale rosnącym masywem górskim (przyrost roczny wysokości wynosi ok. 2-3 mm). Wysokość góry zmienia się też o kilka metrów ze względu na grubość czapy lodowej pokrywającej szczyt. Przez większość XX wieku na mapach podawana była wartość 4807 m n.p.m. Od początku XXI wieku wysokość szczytu postanowiono mierzyć co dwa lata. Wynik pomiaru z roku 2001 wyniósł 4810,40 m n.p.m.; pomiar we wrześniu 2003 dał wynik 4808,45 m n.p.m. W roku 2005 wyniósł 4808,75 m n.p.m. Pomiary z 2007 roku wykazały iż mimo ocieplenia klimatu góra „urosła” ponad 2 metry, gdyż ocieplenie to spowodowało zwiększone opady śniegu nad masywem i tym samym zwiększenie czapy lodowej na wierzchołku co dało górze wysokość 4810,90 m n.p.m. Pomiary z września 2009 roku wykazały wysokość 4810,45 m n.p.m.
Historia zdobywania Mont Blanc
Inicjatorem podjęcia prób zdobycia szczytu był szwajcarski
przyrodnik
z
Genewy
,
Horacy-Benedykt de Saussure
, który w
1760
r. odwiedził po raz pierwszy Chamonix i widział z bliska Mont Blanc. Zaintrygowany potęgą niezdobytej nigdy góry i przekonany o wadze odwiedzenia jej wierzchołka dla poznania budowy
geologicznej
Alp, ustalił nagrodę pieniężną dla tego, kto odnajdzie drogę na jej szczyt. W
1785
r. sam, wraz z M. Th. Bourritem, podejmował zresztą nieudane próby zdobycia szczytu drogą przez
Aiguille du Goûter
.
Mont Blanc został zdobyty po raz pierwszy 8 sierpnia
1786
r. o godzinie 18.23 przez miejscowego poszukiwacza kryształów z doliny
Chamonix
,
Jacques'a Balmata
i doktora
Michela Paccarda
. Prawie dokładnie rok później szczyt zdobył de Saussure w towarzystwie swego służącego i 18 miejscowych przewodników.
Kobiety na Mont Blanc
Pierwsza kobieta stanęła na wierzchołku Mont Blanc 14 lipca
1808
r. Była to Marie Paradis – wówczas trzydziestoletnia mieszkanka Chamonix. Wejście to było jednak ponad jej siły, została niemal siłą wciągnięta przez towarzyszy. Pierwszą kobietą, która zdobyła Mont Blanc o własnych siłach, była Henriette d'Angeville. Miało to miejsce dopiero 30 lat później, 4 września
1838
r. Obie pionierki kobiecego alpinizmu były ze względów obyczajowych ubrane niestosownie do działalności górskiej – w spódnice i spodnie (strój Henriette d'Angeville ważył niemal 10 kg). Również ekwipunek i prowiant ówczesnych wypraw mocno odbiegał od tego, co można obecnie uznać za atrybuty alpinizmu – wyprawa z 1838 r. wnosiła ze sobą między innymi beczkę białego wina i 18 butelek wina czerwonego.
Polacy na Mont Blanc
Pierwszego polskiego wejścia na Mont Blanc (a dwunastego w ogóle) dokonał
Antoni Malczewski
z jedenastoma przewodnikami
4 sierpnia
1818
. Jeśli nie liczyć miejscowych przewodników i tragarzy, był on ósmym turystą na szczycie tej góry. Drugie polskie wejście należy do
Karola Hoppena
z sześcioma przewodnikami i dużą grupą tragarzy. Miało ono miejsce w
1838
r., a
Hoppen
był 27.-29. turystą na tym szczycie. Prawdopodobnie Hoppen wchodził na szczyt wraz ze wspomnianą Henriette d'Angeville.
Juliusz Słowacki
uwiecznił tę górę w
Kordianie
jako dach świata, miejsce najwyższe kosmicznie – „posąg świata”. Na szczycie postawił Kordiana – swego Polaka-Człowieka idealnego. Pod koniec drugiego aktu Kordian wygłasza na Mont Blanc monolog w nawiązaniu lub odpowiedzi do
Improwizacji
z
Dziadów
Adama Mickiewicza
.
Inne o Mont Blanc
W
1965
r. pod masywem Mont Blanc wybudowano
tunel
, który łączy
Francję
z
Włochami
.
Na znajdującą się w masywie Mont Blanc
Aiguille du Midi
(3842 m n.p.m.) wjeżdża kolejka linowa.
Na wysokości 4347 m znajduje się obserwatorium meteorologiczne i astronomiczne.
Drogi na szczyt:
Grań
Gouter (trudności PD-):
"Normalna droga", przez schroniska Tete Rousse i Aiguille du Gouter. Podejście na Aiguille du Gouter jest zagrożone spadającymi kamieniami, a górny, śnieżny odcinek grani jest
eksponowany
.
Droga przez Grands Mulets (trudności PD-):
Wędrówka po lodowcu, najbezpieczniejsze zejście w razie załamania pogody. Zimą względnie bezpieczna, latem niezalecana ze względu na
szczeliny lodowe
. Jeden fragment jest zagrożony spadającymi
serakami
. Droga doprowadza na przełęczy Col du Dome do grani Gouter, która wyprowadza na szczyt. Na tej drodze na wysokości 3051 m n.p.m. znajduje się schronisko Grands Mulets. Wybudowane na wysokim skalnym zębie z bardzo nietypowym podejściem: by do niego wejść, trzeba się wspiąć - około 20 metrów - po stromej skale, trzymając się łańcuchów.
Północno-wschodnia grań od Col du Midi (trudności PD/PD+):
Piękna droga (tzw. 3M) wiodąca przez śnieżne stoki
Mont Blanc du Tacul
i
Mont Maudit
.
Galeria
| Mont Blanc otulony chmurami; widok od strony Lacs de Cheserys |
Linki zewnętrzne