Partia Demokratyczna – demokraci.pl (Partia Demokratyczna, PD) – polska centrowa
partia polityczna
powstała w 2005 z przekształcenia
Unii Wolności
.
Historia
Partia Demokratyczna pod względem prawnym jest kontynuacją
Unii Wolności
. Inicjatorami przekształcenia UW w PD byli: przewodniczący UW
Władysław Frasyniuk
, pierwszy niekomunistyczny premier
Tadeusz Mazowiecki
oraz wicepremier i
minister gospodarki i pracy
w
rządzie Leszka Millera
i
Marka Belki
, profesor
Jerzy Hausner
. Pierwotnie projekt powstania PD zakładał poszerzenie środowiska UW zarówno w lewą jak i prawą stronę sceny politycznej – prowadzone były rozmowy z
Partią Centrum
Janusza Steinhoffa
i
Zbigniewa Religi
, zakończone niepowodzeniem. Ostatecznie w PD poza członkami UW znalazła się grupa dawnych członków
SLD
oraz osoby niezwiązane wcześniej formalnie z partiami politycznymi.
Pod deklaracją ideową Partii Demokratycznej 27 lutego 2005 podpisało się 176 ludzi nauki, kultury, przedstawicieli organizacji samorządowych i pozarządowych dotychczas popierających Unię Wolności, a wcześniej Unię Demokratyczną (m.in.
Magdalena Abakanowicz
,
Zbigniew Bujak
,
Bronisław Geremek
,
Janusz Onyszkiewicz
,
Jan Kułakowski
,
Izabella Cywińska
,
Marek Edelman
,
Piotr Fronczewski
,
Agnieszka Holland
,
Kazimierz Kutz
,
Bogdan Lis
,
Henryk Samsonowicz
,
Olga Krzyżanowska
,
Robert Leszczyński
,
Andrzej Grabowski
,
Marek Kondrat
,
Piotr Machalica
,
Jan Miodek
,
Daniel Olbrychski
,
Antoni Piechniczek
,
Andrzej Seweryn
,
Zbigniew Zapasiewicz
). Poparcia inicjatywie udzielił również urzędujący premier
Marek Belka
.
Polityków i działaczy społecznych, którzy zadeklarowali chęć założenia ugrupowania o nazwie Partia Demokratyczna, ubiegli młodzi działacze
Ligi Polskich Rodzin
, rejestrując własną partię o takiej nazwie. Dlatego ostatecznie nowa partia przybrała nazwę "Partia Demokratyczna – demokraci.pl" (dodatkowy człon jest nazwą
domeny
, pod którą znajduje się oficjalna witryna internetowa ugrupowania).
W dniach od 7 do 8 maja 2005 odbył się w Warszawie założycielski Kongres Partii Demokratycznej – demokraci.pl z udziałem Władysława Frasyniuka, Tadeusza Mazowieckiego, Jerzego Hausnera oraz premiera Marka Belki. W swoim wystąpieniu premier podsumował swoją sympatię do partii słowami: Jeśli ktoś dziś przychodzi do Demokratów, to nie przychodzi do partii władzy, ale robi to z potrzeby serca i poczucia odpowiedzialności. Podjęta w trakcie kongresu decyzja o formalnym przekształceniu UW w PD spotkała się z protestami dawnych działaczy, partię opuścili m.in.
Bogdan Borusewicz
i
Czesław Fiedorowicz
.
Pod koniec maja 2005, PD deklarowała liczebność na poziomie blisko 13 000 osób, z czego ponad 8000 dawnych członków Unii Wolności.
W
wyborach w 2005
Partia Demokratyczna – demokraci.pl nie osiągnęła progu wyborczego, uzyskując wynik 2,45% głosów w skali kraju. Największe poparcie spośród jej polityków uzyskali
Tadeusz Mazowiecki
(w okręgu warszawskim 30 143 głosy, tj. 3,97% głosów w całym okręgu), Władysław Frasyniuk (w okręgu wrocławskim 13 086 głosów, 3,37%), a także
Marek Belka
(w okręgu łódzkim 12 774 głosy, tj. 4,34%). Jednocześnie okręg łódzki był jedynym okręgiem, w którym partia przekroczyła barierę 5%. Żaden z kandydatów do Senatu nie został wybrany.
W
wyborach prezydenckich w 2005
Partia Demokratyczna popierała kandydaturę
Henryki Bochniarz
.
4 marca 2006
Władysław Frasyniuk
na kongresie PD zrzekł się przewodnictwa w Partii Demokratycznej, przekazując swoje poparcie
Januszowi Onyszkiewiczowi
.
Latem 2006, przed
wyborami samorządowymi
, władze partii nawiązały współpracę z Sojuszem Lewicy Demokratycznej, Socjaldemokracją Polską oraz mniejszymi ugrupowaniami lewicowymi. Ugrupowania te stworzyły koalicję
Lewica i Demokraci
. Doprowadziło to do sporów w PD, które spowodowały dalsze odejścia z partii. Część rozłamowców (w tym pięciu szefów regionów PD) stworzyło nową formację pod nazwą
Forum Liberalne
. Z podobnych przyczyn ścisłą współpracę z PD zakończyła dotychczasowa młodzieżówka partii,
Młode Centrum
, podejmując samodzielną działalność; w jej miejsce została powołana oranżada.org. W Łodzi powstało stowarzyszenie "Młodzi dla Młodych", na czele którego stanął dotychczasowy wiceprzewodniczący koła młodzieżówki
Młode Centrum
Janusz Wdzięczak, a samo MdM wprowadziło z list Platformy Obywatelskiej najmłodszych radnych do sejmiku wojewódzkiego w historii Polski. Część nielicznych już w tym czasie samorządowców związanych z Partią Demokratyczną zdecydowała się na start z list
PO
.
3 września 2006 Partia Demokratyczna-demokraci.pl wraz z
Sojuszem Lewicy Demokratycznej
,
Socjaldemokracją Polską
i
Unią Pracy
oficjalnie weszła w skład koalicji samorządowej o nazwie
Lewica i Demokraci
. PD wprowadziła 4 radnych do sejmików, a także nielicznych radnych (w tym po jednym do rad miejskich
Warszawy
,
Poznania
i
Łodzi
).
W ramach tej samej koalicji PD wystartowała także w
wyborach parlamentarnych w 2007
. Rekomendowani przez nią
Bogdan Lis
,
Marian Filar
i
Jan Widacki
uzyskali mandaty poselskie. 94 członków PD kandydujących z list koalicyjnego komitetu wyborczego
Lewica i Demokraci
zdobyło w sumie ponad 145 tysięcy głosów (ok. 0,9% wszystkich ważnie oddanych głosów).
29 marca 2008
Wojciech Olejniczak
ogłosił koniec współpracy z Partią Demokratyczną w ramach koalicji Lewicy i Demokratów. W odpowiedzi posłowie rekomendowani w wyborach przez PD wystąpili z klubu poselskiego LiD i utworzyli odrębne
Demokratyczne Koło Poselskie
.
10 stycznia 2009 nową przewodniczącą partii została
Brygida Kuźniak
, która w głosowaniu pokonała dotychczasowego wiceszefa PD
Bogdana Lisa
, zastępując Janusza Onyszkiewicza[1].
1 lutego 2009 Partia Demokratyczna wraz z
Socjaldemokracją Polską
i
Zielonymi 2004
powołała koalicję
Porozumienie dla Przyszłości
. 13 marca 2009 koalicja ta zarejestrowała Koalicyjny Komitet Wyborczy Porozumienie dla Przyszłości – CentroLewica przed
wyborami do Parlamentu Europejskiego
. Uzyskał on 179 602 głosów (2,44%), nie osiągając progu wyborczego. Członkowie PD otrzymali 25 937 głosów (14,44% głosów na listę).
26 czerwca 2009 należący do PD posłowie Demokratycznego Koła Poselskiego – Marian Filar i Bogdan Lis – opuścili partię, pozbawiając demokratów.pl reprezentacji w parlamencie.
W 2009 i 2010 kolejna fala członków opuściła PD, rozpoczynając działalność w Platformie Obywatelskiej lub
Stronnictwie Demokratycznym
. W grudniu 2009 z partii wystąpił jej były przewodniczący
Władysław Frasyniuk
.
Wspólnym kandydatem PD i SdPl na urząd prezydenta w
wyborach w 2010
został ogłoszony 1 grudnia 2009 polityk SdPl
Tomasz Nałęcz
, jednak 21 kwietnia 2010 w związku z przyspieszeniem wyborów wycofał swoją kandydaturę. 25 kwietnia tego samego roku partia udzieliła poparcia kandydatowi
Platformy Obywatelskiej
Bronisławowi Komorowskiemu
[2].
Program polityczny
Do postulatów Partii Demokratycznej należą:
- obniżka pozapłacowych kosztów pracy i ulg podatkowych dla osób zakładających swoją pierwszą firmę;
- tworzenie nowych miejsc pracy (m.in. przez roczne zwolnienia obowiązku opłacania
ZUS
-u dla absolwentów podejmujących pierwszą pracę);
- powołanie Rzecznika Przedsiębiorstw dla obrony pokrzywdzonych przez urzędy skarbowe czy inne instytucje publiczne;
- zwiększenie wydatków na edukację;
- stworzenie funduszu stypendialnego dla studentów z dobrymi wynikami w nauce;
- upowszechnienie wychowania przedszkolnego pięciolatków (szczególnie z obszarów wiejskich) oraz nauczania dwóch języków obcych w szkole podstawowej;
- standaryzacja wyceny świadczeń medycznych w całym kraju;
- stabilizacja zasad kontraktowania usług zdrowotnych;
- restrukturyzacja długów
ZOZ-ów
;
- utworzenie sieci szpitali publicznych niepodlegających prywatyzacji;
- obniżenie taryf telekomunikacyjnych w celu upowszechnienia dostępu do
Internetu
.
Partia Demokratyczna postuluje wprowadzenie
rejestrowanych związków partnerskich
[], sprzeciwia się natomiast legalizacji
eutanazji
, przywróceniu
kary śmierci
, powszechnemu dostępowi do broni oraz archiwów
Instytutu Pamięci Narodowej
. Jest zwolenniczką wprowadzenia częściowej odpłatności za studia państwowe i usługi medyczne w placówkach publicznych oraz zachowania
powiatów
i
Senatu
.
Struktura i działacze
Władze krajowe partii składają się z Zarządu Krajowego, Rady Politycznej oraz Rady Krajowej. Lokalnymi jednostkami organizacyjnymi, które grupują członków i umożliwiają im działanie w ramach partii, są koła, wchodzące następnie w skład regionów. Zarządy wszystkich ciał są wybierane w sposób demokratyczny przez wszystkich członków (w przypadku kół), bądź też ich delegatów (w przypadku regionów bądź stopnia krajowego). Władze krajowe partii wybierane są na kongresie krajowym.
Przewodniczący PD
Eurodeputowani (2004–2009)
Na początku lipca 2009 wszyscy przystąpili do
Stronnictwa Demokratycznego
.
Poparcie
Wyniki w wyborach parlamentarnychWybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty (Sejm) | Zmiana | Mandaty (Senat) | Zmiana |
---|
2005
| 2,45% | – | – | – | – | – |
2007
[3] | – | – | 3 | 3 | 0 | – |
Wyniki w wyborach prezydenckichWybory | Kandydat | Głosowanie | Poparcie | Uwagi |
---|
2005
| Henryka Bochniarz | I tura | 1,26% | Kandydat nie przeszedł do II tury |
2010
| Tomasz Nałęcz[4] | – | – | Kandydat wycofał się |
Wyniki w wyborach do Parlamentu EuropejskiegoWybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty | Zmiana | L. miejsc dla Polski |
---|
2009
[5] | – | – | 0 | 4[6] | 50 |
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne