Jezioro Włocławskie[1] (tzw. Zbiornik Włocławski) –
sztuczny zalew
na środkowej
Wiśle
powstały w
1970
r. ze spiętrzenia wód na
zaporze wodnej
we
Włocławku
. Rozciąga się w górę rzeki aż do
Płocka
. Zbiornik Włocławski jest największym pod względem powierzchni sztucznym zbiornikiem w Polsce.
Zbiornik cechuje się kształtem
jeziora rynnowego
o długości 58 km i średniej szerokości 1,2 km.
Funkcje
Zbiornik pełni trzy zasadnicze funkcje:
retencyjną - w okresie
wezbrań
wody na Wiśle zbiornik zatrzymuje w dużej części falę powodziową;