Dwa warianty wałów: z wykorbieniami (góra) i korbą (dół)
Schemat silnika spalinowego, wał korbowy zaznaczony kolorem czerwonym
Wał korbowy (lub wał wykorbiony) – rodzaj
wału
, posiadającego
czopy
przesunięte względem swojej osi[1]. Służy zwykle do zamiany
ruchu posuwisto-zwrotnego
na
obrotowy
, będąc elementem
mechanizmu korbowego
.
Nazwy wał korbowy i wykorbiony stosowane bywają zamiennie[2], lecz podawanym kryterium podziału jest posiadanie przez wał korb (wał korbowy) lub wykorbień (wał wykorbiony)[3]. Zwyczajowo wałem korbowym nazywa się wał będący częścią
silnika tłokowego
,
sprężarki tłokowej
i podobnym im urządzeń.
W budowie wału korbowego wyróżnić można czopy główne(1), leżące w osi łożysk wału i czopy korbowe(2), oddalone od tej osi.
Najczęściej spotykane są stalowe wały kute, rzadziej stosuje się odlewane wały żeliwne (żeliwo sferoidalne lub perlityczne). Kształt wału zależy głównie od układu i liczby cylindrów i kolejności zapłonu.
Wał korbowy silnika tłokowego
Wał korbowy jest podstawowym elementem silnika tłokowego, odpowiadającym za zamianę ruchu posuwisto-zwrotnego
tłoków
na ruch obrotowy.
Budowa Wału Korbowego
-Czopy główne -Czopy korbowe -Przeciw ciężar -Tarcza koła zamachowego -Ramie łączące czopy
Wał korbowy silnika spalinowego jest drążony, wewnątrz pod ciśnieniem jest tłoczony
olej silnikowy
smarujący
panewki
stopy
korbowodu
oraz czopy główne wału. W przypadku
silnika dwusuwowego
smarowanego mieszankowo, wał korbowy jest pełny i dzielony celem montażu łożysk tocznych przy czopach głównych i korbowych.
Przypisy
- ↑ Zbigniew Dąbrowski: Wały Maszynowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999, s. 11, seria: Podstawy Konstrukcji Maszyn. .
- ↑ Andrzej Dziurski (et al.): Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Eugeniusz Mazanek (red.). Wyd. 2. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 415. .
- ↑ Marek Bijak-Żochowski (et al.): Podstawy Konstrukcji Maszyn. Marek Dietrich (red.). Wyd. 3. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1999, s. 455. .
Bibliografia
- Piotr Zając: Silniki pojazdów samochodowych. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 2009, ss. 191-196. .