Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwaWysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa (pot. Monsieur PESC[1]) - organ
Unii Europejskiej
odpowiedzialny za prowadzenie
Wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa
oraz
Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony
. Wysoki przedstawiciel jest powoływany na pięcioletnią kadencję. Pierwszym był Jürgen Trumpf, a obecnie (od 1 grudnia
2009
r.) funkcję tę sprawuje Brytyjka
Catherine Ashton
. Geneza tego organu sięga poprzedzającej szczyt Unii w
1997
r. Konferencji Międzyrządowej, która odbywała się rok wcześniej i była poświęcona reformie WPZiB. Wówczas państwa członkowskie UE postanowiły podnieść rolę Sekretariatu. Sprawiło to, iż
traktat amsterdamski
ustanowił urząd wysokiego przedstawiciela do spraw wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Stanowisko to zostało wówczas połączone z funkcją Sekretarza Generalnego Rady. Obecnie zadaniem tego organu, jest dowodzenie unijną dyplomacją. Działa on z upoważnienia Rady. Jest mianowany przez
Radę Europejską
, która wybiera go
kwalifikowaną większością głosów
, za zgodą przewodniczącego
Komisji
. Jego wybór musi zostać zatwierdzony przez
Parlament Europejski
[2]. Jego kadencja może zostać zakończona w ten sam sposób[3]. Zgodnie z art. 5 Protokołu dołączonego do TUE[4], kadencja Wysokiego przedstawiciela jest połączona z kadencją Komisji Europejskiej. W wykonywaniu jego obowiązków wspiera go
Europejska Służba Działań Zewnętrznych
, która współpracuje ze służbami dyplomatycznymi państw członkowskich. Składa się ona z urzędników właściwych służb Sekretariatu Generalnego Rady i Komisji oraz osób wyznaczonych przez krajowe służby dyplomatyczne[5]. Stanowisko wysokiego przedstawiciela UE ds. WPZiB piastuje obecnie (od 1 grudnia 2009 roku) Brytyjka
Catherine Ashton
. Kompetencje- Jest reprezentantem Unii w zakresie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Wyraża jej stanowisko w organizacjach międzynarodowych i na konferencjach międzynarodowych[6]
- Prowadzi WPZiB oraz WPBiO. Poprzez swoje propozycje, przyczynia się do opracowania tych polityk i realizuje je[7]
- Prowadzi dialog polityczny ze stronami trzecimi[6]
- Czuwa nad spójnością działań zewnętrznych Unii[8]
- Uczestniczy w pracach Rady Europejskiej[9]
- Zapewnia wykonanie decyzji przyjętych przez Radę Europejską i Radę Unii Europejskiej[10]
- Jest przewodniczącym Rady do Spraw Zagranicznych[11] oraz jednym z wiceprzewodniczących Komisji[8]
- Odpowiada w ramach Komisji za jej obowiązki w dziedzinie stosunków zewnętrznych i koordynację innych aspektów działań zewnętrznych Unii[8]
- Może przedkładać Radzie swoje wnioski[12] oraz zalecenia w sprawach wydania upoważnienia do podjęcia negocjacji odnośnie umowy międzynarodowej[13]. Może do niej również zwracać się z wszelkimi pytaniami dotyczącymi WPZiB[14].
- Musi się regularnie konsultować z Parlamentem Europejskim w zakresie głównych spraw związanych z WPZiB oraz WPBiO. Musi również informować go o rozwoju tych polityk. Do jego obowiązków należy należyte uwzględnienie poglądów Parlamentu[15].
- W przypadku przeprowadzania misji utrzymania pokoju, zapobiegania konfliktom i wzmacniania międzynarodowego bezpieczeństwa, czuwa nad koordynacją cywilnych i wojskowych ich aspektów[16]
- W przypadkach wymagających szybkiej decyzji może w ciągu 48 godzin zwołać, z inicjatywy własnej albo na wniosek państwa członkowskiego, nadzwyczajne posiedzenie Rady. W razie bardzo pilnej potrzeby może to nastąpić szybciej[17].
- Poszukuje rozwiązania w sytuacji, gdy jeden z członków Rady oświadczy, że ze względów polityki krajowej zamierza sprzeciwić się podjęciu decyzji podejmowanej większością kwalifikowaną[18]
- Wraz z Radą czuwa nad poszanowaniem zasad lojalności i solidarności działań państw członkowskich UE w dziedzinie stosunków zewnętrznych[19]. Zapewnia z nią jednolitość, spójność i skuteczność działań Unii[20].
Linki zewnętrznePrzypisy- ↑ fr. Politique Étrangère et de Sécurité Commune – Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 17, ust. 7.
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 18, ust. 1.
- ↑ Protokół do TUE, art. 5
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2007:306:0159:0164:PL:PDF
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 27, ust. 3.
- ↑ 6,0 6,1 Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 27, ust. 2.
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 18, ust. 2.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 18, ust. 4.
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 15, ust. 2.
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 27, ust. 1.
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 18, ust. 3.
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 22, ust. 2.
- ↑ Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, art. 218, ust. 3
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 30, ust. 1.
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 36
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 43, ust. 2.
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 30, ust. 2.
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 31, ust. 2.
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 24, ust. 3.
- ↑ Traktat lizboński, wersja skonsolidowana, art. 26, ust. 3.
Inne hasła zawierające informacje o "Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa":
Podróżnik
...
Cmentarz Pietraszuński w Kownie
...
Mieszko II Lambert
...
Adwentyzm
...
Oddychanie komórkowe
...
Xiamen
...
XVI wiek
...
1972
...
Uniwersytet Witolda Wielkiego
...
Kwas fosforowy
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa":
09 Wymijanie (plansza 6)
...
02b Pojęcia podstawowe - część 2 (plansza 9)
...
02c Pojęcia podstawowe - część 3 (plansza 14)
...
|