|
Katakana
KatakanaKatakana (
jap.
かたかな, カタカナ, 片仮名, Katakana) – jeden z dwóch
japońskich
systemów pisma sylabicznego
kana
. Drugim z nich jest
hiragana
. Każdemu znakowi katakana odpowiada znak
hiragana
. Katakana jest używana głównie do zapisywania: - nazw własnych pochodzenia obcego;
- słownictwa zapożyczonego z języków zachodnich (
gairaigo
);
- wyrazów dźwiękonaśladowczych (np. ヒー (hii) oznaczające westchnięcie);
- nazw zoologicznych i botanicznych;
- podkreśleń, nacisków (w języku polskim używamy czcionki pochyłej, spacjowania albo wytłuszczenia).
Tabela znaków katakany: Końcowe samogłoski | Samodzielne samogłoski | K- | S- | T- | N- | H- | M- | Y- | R- | W- |
---|
-A | ア | カ | サ | タ | ナ | ハ | マ | ヤ | ラ | ワ | -I | イ | キ | シ | チ | ニ | ヒ | ミ | | リ | ヰ | -U | ウ | ク | ス | ツ | ヌ | フ | ム | ユ | ル | -E | エ | ケ | セ | テ | ネ | ヘ | メ | | レ | ヱ | -O | オ | コ | ソ | ト | ノ | ホ | モ | ヨ | ロ | ヲ | N na końcu sylaby | ン |
ZnakiPoniżej znajduje się tabela znaków katakana (wymagane japońskie czcionki) oraz ich odczytanie w
transkrypcji Hepburna
, znaki zaznaczone na czerwono nie są obecnie używane. Zobacz uwagi co do wymowy w artykule głównym
kana
. ア a | イ i | ウ u | エ e | オ o | (ya) | (yu) | (yo) | カ ka | キ ki | ク ku | ケ ke | コ ko | キャ kya | キュ kyu | キョ kyo | サ sa | シ shi | ス su | セ se | ソ so | シャ sha | シュ shu | ショ sho | タ ta | チ chi | ツ tsu | テ te | ト to | チャ cha | チュ chu | チョ cho | ナ na | ニ ni | ヌ nu | ネ ne | ノ no | ニャ nya | ニュ nyu | ニョ nyo | ハ ha | ヒ hi | フ fu | ヘ he | ホ ho | ヒャ hya | ヒュ hyu | ヒョ hyo | マ ma | ミ mi | ム mu | メ me | モ mo | ミャ mya | ミュ myu | ミョ myo | ヤ ya | | ユ yu | | ヨ yo | | ラ ra | リ ri | ル ru | レ re | ロ ro | リャ rya | リュ ryu | リョ ryo | ワ wa | ヰ wi | | ヱ we | ヲ wo | | | ン n | | ガ ga | ギ gi | グ gu | ゲ ge | ゴ go | ギャ gya | ギュ gyu | ギョ gyo | ザ za | ジ ji | ズ zu | ゼ ze | ゾ zo | ジャ ja | ジュ ju | ジョ jo | ダ da | ヂ (ji) | ヅ (zu) | デ de | ド do | ヂャ (ja) | ヂュ (ju) | ヂョ (jo) | バ ba | ビ bi | ブ bu | ベ be | ボ bo | ビャ bya | ビュ byu | ビョ byo | パ pa | ピ pi | プ pu | ペ pe | ポ po | ピャ pya | ピュ pyu | ピョ pyo | Poniżej znajdują się znaki katakana, używane dla reprezentacji dźwięków pochodzących z innych języków. | | イェ ye | | | | ウィ wi | | ウェ we | ウォ wo | | ヷ va | ヸ vi | | ヹ ve | ヺ vo | ヴァ va | ヴィ vi | ヴ vu | ヴェ ve | ヴォ vo | | | シェ she | | | | ジェ je | | | | チェ che | | | | ティ ti | トゥ tu | | | | テュ tyu | | | | ディ di | ドゥ du | | | | デュ dyu | | | ツァ tsa | ツィ tsi | | ツェ tse | ツォ tso | | ファ fa | フィ fi | | フェ fe | フォ fo | | | フュ fyu | | |
PochodzenieKatakana została stworzona z elementów
chińskich znaków
w celu zapisu ich japońskiej wymowy. Na przykład znak カ pochodzi z lewej części znaku 加 (ka). Odczytanie wymowy znaku nie ma nic wspólnego z odczytaniem jego znaczenia. Rysunek obok przedstawia znaki katakana i odpowiadające im znaki
kanji
. Zobacz też
Inne hasła zawierające informacje o "Katakana":
Kana (pismo)
...
Sylabariusz
...
Wampir
...
Żywioły
żywioł ognia -->Katon*(*) -> Nazwy podane w sylabariuszu Romaji. Nazwy w sylabariuszu Katakana podane są na górze strony.(**) -> Nazwy podane w sylabariuszu Romaji ...
Język japoński
...
Kanji
...
Nüshu
...
Katakana
Katakana (
jap.
かたかな, カタカナ, 片仮名, Katakana) – jeden z dwóch
japońskich
systemów ...
Hiragana
...
Man'yōgana
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Katakana":
Hasło nie występuje w innych lekcjach!
|
|
|
|