Kościół na wyspe Mozambik
Fort São Sebastião widziany od morza
Mozambik (
port.
Ilha de Moçambique) – wyspa
koralowa
na
Kanale Mozambickim
(
Ocean Indyjski
) u wybrzeży
kontynentu afrykańskiego
, należąca do
Republiki Mozambiku
. Jej powierzchnia wynosi 1,5 km². Całą wyspę zajmuje miasto Mozambik (port. Moçambique), zamieszkane przez 42,2 tys. osób.
Wyspa Mozambik oddzielona jest od stałego lądu szeroką na kilka kilometrów
cieśniną
, ponad którą przerzucono most. Na moście odbywa się ruch samochodowy, droga ta zamknięta jest jednak dla
ciężarówek
i
autobusów
.
Historia
W czasach przedkolonialnych wyspa była posterunkiem handlowym dla
suahilijskich
kupców z
Zanzibaru
i uczestniczyła przez to w afrykańsko-azjatyckiej wymianie towarów.
Pierwszym Europejczykiem, który dotarł na wyspę, był w
1498
roku
Vasco da Gama
. W
1506
roku wyspę wraz z istniejącym tu miastem zajęli Tristão da Cunha i
Afonso de Albuquerque
. Ten ostatni w
1508
roku wzniósł na północnym krańcu wyspy
fort
São Sebastião.
Dzięki swojemu dogodnemu położeniu wyspa była przez wiele wieków centrum handlu
niewolnikami
na drodze do
Indii
. Miasto Mozambik było stolicą i jednym z najważniejszych portów morskich
Portugalskiej Afryki Wschodniej
. Pod koniec
XIX
wieku miasto Mozambik było siedzibą gubernatora generalnego oraz
biskupstwa
. W czasach największej świetności miasta istniał tu pałac gubernatorski, a także
katedra
, posterunek celny, arsenał i
faktorie
kupców różnych narodowości.
Powolny upadek miasta rozpoczął się wraz z otwarciem
Kanału Sueskiego
. W
1898
roku stolicę przeniesiono do Lourenço Marques (dziś
Maputo
) na stałym lądzie. W połowie dwudziestego wieku powstał nowy port w
Nacali
, który przejął większość istniejącego jeszcze obrotu handlowego. Po odzyskaniu niepodległości przez państwo Mozambik dzieła dopełniła długotrwała wojna domowa.
Ze względu na bogactwo zabytków z czasów kolonialnych w
1991
roku wyspę wpisano na
listę światowego dziedzictwa
UNESCO
.