Klemens Aleksandryjski
Klemens AleksandryjskiKlemens Aleksandryjski, właśc. Titus Flavius Clemens (ur. prawdopodobnie
150
w
Aleksandrii
– zm. ok.
212
w
Azji Mniejszej
) – piszący po
grecku
teolog
wczesnochrześcijański
,
Ojciec Kościoła
opiewany przez
Leona VI
,
poeta
; zaliczany w poczet
świętych katolickich
oraz
prawosławnych
. Był
wegetarianinem
, obrońcą
wiary trynitarnej
oraz jednym z pierwszych
ortodoksyjnych
głosicieli świętości
małżeństwa chrześcijańskiego
; pisał także o równouprawnieniu kobiet i bezwzględnej ochronie życia poczętego. Wyznawał wiarę w ukrytą obecność
zmartwychwstałego
Jezusa Chrystusa
także w innych religiach poza chrześcijańską. Chrześcijan nazywał "prawdziwymi filozofami", stosując termin
gnoza
na oznaczenie wtajemniczenia, jakie posiedli dzięki poznaniu Syna Bożego. Zachęcał
pogan
do nawrócenia; jego dzieło skierowane do Greków, było pierwszym pismem wczesnochrześcijańskim, które nie miało wrogiego stosunku do kultury greckiej. ŻycieJuż jako dorosły, nie znalazłszy filozofii pełnej odpowiedzi na poszukiwania prawdy, nawrócił się na chrześcijaństwo. Nie porzucił swego umiłowania filozofii. Jego nauczycielem był Panten, założyciel
aleksandryjskiej szkoły katechetycznej
, jednej z najważniejszych w starożytności. Po Pantenie kierownikiem szkoły został Klemens. W czasie prześladowania za
Septymiusza Sewera
, w roku
202
opuścił
Aleksandrię
i udał się do
Azji Mniejszej
, gdzie zmarł ok. 212 r. Był
wegetarianinem
. Nauczał
filozofii
greckiej, traktując ją jako wprowadzenie do
chrześcijaństwa
. Jego uczniem był
Orygenes
[2]. DziełaAutor zachowanych dzieł: Słowo zachęty dla pogan, Wychowawcy i Kobierców. Jego dzieło skierowane do Greków, było pierwszym pismem wczesnochrześcijańskim, które nie wyśmiewało kultury greckiej. Wydania krytyczne- Protrepticus ad Graecos (Zachęta Greków)
- Paedagogus (Wychowawca)
- Stromata (Kobierce)
- Patrologia Graeca (PG) 8,685-1382 oraz 9,9-602; wyd. D. Nicolas Le Nourry, J.-P. Migne.
- Die greichischen christlichen Schriftsteller der ersten Jahrhunderte (GCS) - Berlin, t. 15 (1939) oraz 17 (1909), wyd. O. Staehlin.
- Sources chrétiennes (SCh) 30 (1951) oraz 38 (1954) wyd. C. Mondésert, M. Caster, P. Th. Camelot.
Przekłady polskie- Zachęta Greków (Protreptikos pros Hellenas) w: Apologie. M. Szarmach, A. Świderkówna, J. Sołowianiuk (przekład); M. Szarmach, J. Sołowianiuk (wstępy i oprac.); E. Stanula (red.). Warszawa: ATK, 1988, seria: PSP 44.
- Kobierce zapisków filozoficznych dotyczących prawdziwej wiedzy, t. 1-2, Janina Niemirska-Pliszczyńska (przekład, wstęp, komentarz, indeksy) PAX ATK, Warszawa 1994.
- Który człowiek bogaty może być zbawiony?, ks. Jan Czuj (przekład), ks. Józef Naumowicz (wstęp, opracowanie), w. Mała biblioteka Ojców Kościoła, t. 2, Wydawnictwo M, Kraków 1999.
- Wypisy z Theodota, WAM, Kraków 2001.
Przypisy- ↑
kategorie i tytuły świętych prawosławnych
- ↑ Por. Klemens Aleksandryjski, w: Słownik wczesnochrześcijańskiego piśmiennictwa. J. M. Szymusiak SJ, M. Starowieyski (oprac. ). Poznań: Księgarnia św. Wojciecha, 1971, ss. 249-251.
Zobacz też Linki zewnętrzne
Inne hasła zawierające informacje o "Klemens Aleksandryjski":
II wiek
...
Klemens VII
...
Klemens Maria Hofbauer
...
Tomasz Zan (poeta)
...
1592
...
1731
...
1848
...
1738
...
Order Orła Białego
...
Łaska
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Klemens Aleksandryjski":
108 Życie religijne w okresie nowożytnym (plansza 7)
...
039 Kryzys kościoła łacińskiego w późnym średniowieczu (plansza 8)
...
039 Kryzys kościoła łacińskiego w późnym średniowieczu (plansza 2)
...
|