Zapora i jezioro solińskie
Jezioro Solińskie[1] (Zbiornik Soliński) –
zbiornik zaporowy
(
zbiornik retencyjny
) położony w
województwie podkarpackim
w pobliżu miejscowości
Solina
.
Historia
Pozostałości dawnej wsi Solina znajdują się na dnie obecnego zbiornika. Został on utworzony w
1968
roku poprzez spiętrzenie wód
Sanu
i Solinki przez
zaporę
, która ma 81,8 m wysokości (najwyższa w
Polsce
) i 664 m długości.
Charakterystyka
Zbiornik ma powierzchnię ok. 22 km² i największą w Polsce pojemność (472 mln m³). Maksymalna głębokość zbiornika to 60 m przy zaporze. Poniżej zapory znajduje się
elektrownia wodna
o mocy 200 MW.
W wodach tego zbiornika występuje duża rozmaitość gatunków ryb, głównie sandacze oraz okonie, ale również duże okazy boleni, leszczy i płoci. Na całym zbiorniku obowiązuje strefa ciszy (zakaz używania silników spalinowych, nie dotyczy Policji i WOPR). Jego szczególną cechą (w porównaniu z akwenami nizinnymi) spowodowaną wpływem wysokich brzegów jest zmienność i nieprzewidywalność wiatrów. Zbiornik ma bardzo rozwiniętą linię brzegową (ok. 166 km przy średnim stanie wody), z licznie występującymi zatoczkami – ujściami strumieni. Większość nadających się do cumowania miejsc jest jednak błotnista (ze względu na wahania lustra wody) lub kamienista. Poza okolicami
Polańczyka
na jeziorze znajduje się tylko kilka dostępnych przystani o bardzo ograniczonej infrastrukturze. Zbiornik Soliński (nazywany również Jeziorem Solińskim) jest jednak dość popularny wśród żeglarzy i kajakarzy, ze względu na walory krajobrazowe i mniej "skomercjalizowany" charakter niż np.
Kraina Wielkich Jezior Mazurskich
.
Zapora | Zbiornik |
---|
- Typ
- betonowa z poszerzonymi fugami dylatacyjnymi
- Wysokość zapory
- 82 m
- Długość
- 664 m
- Kubatura
- 760 000 m³
| - Pojemność
- 500 000 000 m³
- Powierzchnia
- 2200 ha
- Długość
- 26,6 km
- Długość linii brzegowej
- 150 km
|
Na zachodnim brzegu Jeziora Solińskiego znajduje się znana
miejscowość uzdrowiskowa
Polańczyk
.
Ciekawostki
- Waga zapory na Jeziorze Solińskim przekracza 2 mln ton.
- Gdyby z ilości betonu zużytego do budowy zapory odlać sześciany o boku długości jednego metra, a następnie poukładać je jeden za drugim to powstały mur ciągnąłby się od
Soliny
aż po wyspę
Wolin
.[2]
Przypisy
Bibliografia
- "Tajemnice Soliny" - Henryk Nicpoń (
2010
)
Linki zewnętrzne
Zobacz też