Po klęsce Niemiec w
I wojnie światowejŁotwa
proklamowała niepodległość; premierem nowego państwa został
Karlis Ulmanis
(1877-1940). Na początku stycznia 1919 wojska
Rosji Radzieckiej
wkroczyły na terytorium Łotwy i zdobyły
Rygę
, w której ustanowiono władzę rad. Wojska niemiecko-łotewskie, za przyzwoleniem aliantów, zmusiły wojska Rosji Radzieckiej do odwrotu w marcu 1919. Choć
traktat wersalski
zobowiązał Niemców do opuszczenia kraju, podjęli oni próbę zajęcia Łotwy, zostali jednak wyparci pod koniec listopada 1919. Rosja Radziecka ponownie próbowała zająć Łotwę, ale w styczniu 1920 pod naciskiem aliantów wycofała się z jej terytorium. Miesiąc później Łotwa i Rosja Radziecka zgodziły się na zawieszenie broni. W traktacie podpisanym w Rydze
11 sierpnia1920
Rosja Radziecka uznała niepodległość Łotwy (w 1940, w czasie
II wojny światowej
po zajęciu Łotwy przez wojska
ZSRR
, kraj ten został jedną z republik radzieckich).
Inne hasła zawierające informacje o "Łotewska wojna o niepodległość":