Sir John Carew Eccles (ur.
27 stycznia
1903
w
Melbourne
, zm.
2 maja
1997
w
Locarno
) australijski neurofizjolog, laureat
Nagrody Nobla
.
W
1925
roku ukończył studia medyczne na Uniwersytecie w Melbourne z pierwszą nagrodą. Kontynuował edukację w Magdalen College
Uniwersytetu Oksfordzkiego
pod kierunkiem
Charlesa Sherringtona
. W
1929
uzyskał stopień doktora. W
1937
powrócił do
Australii
, tam kierował małym laboratorium badawczym w
Sidney
. W tym czasie współpracował m.in. z
Bernardem Katzem
i Stephenem Kufflerem. Zajmował się elektroneurologiczną analizą
połączeń komórkowych
kotów i żab. Badania te przerwała
II wojna światowa
, w czasie której Eccles pracował na potrzeby wojska. Po wojnie został profesorem na University of Otago w
Dunedin
w
Nowej Zelandii
. Pracował tam w latach
1944
-
1951
. Doszedł do wniosku, że w przenoszeniu
impulsów
pomiędzy
neuronami
(komórkami nerwowymi) poprzez
synapsy
przeważa droga elektryczna, a nie chemiczna. Pomimo, że hipoteza ta była błędna, pozwoliła zaplanować wiele eksperymentów udawadniających przenoszenie
sygnałów
droga chemiczną, wśród nich prowadzonych wspólnie z
Bernardem Katzem
badań nad działaniem
acetylocholiny
jako
neuroprzekaźnika
.
W
1963
roku otrzymał, wraz z
Alanem Hodgkinem
i
Andrew Huxleyem
,
Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny
za odkrycie mechanizmów jonowych pobudzania i hamowania na zewnątrz i wewnątrz
błony komórkowej
neuronów
.
Eccles był dwukrotnie żonaty. Pierwszy raz ożenił się w
1928
z Nowozelandką Irene Frances Miller, z którą miał dziewięcioro dzieci (czterech synów i pięć córek). Po rozwodzie, w
1968
roku, ożenił się ponownie z Czeszką Heleną Táboríkovą, neurofizjologiem z
Uniwersytetu Karola
w
Pradze
.
Linki zewnętrzne