Księga Liczb [Lb], Czwarta Księga Mojżeszowa [4 Mojż], Numeri jest czwartą księgą
Tory
, a tym samym
Starego Testamentu
i
Biblii
. W
języku hebrajskim
przyjmuje się nazwę Bemidbar - במדבר ("na pustyni"), od pierwszych słów księgi, w innych językach (za pośrednictwem
Septuaginty
i
Wulgaty
) przyjęła się nazwa "Księga Liczb", ze względu na częste wymienianie różnych liczb.
W odróżnieniu od poprzedniej
Księgi Kapłańskiej
, Księga Liczb zawiera nieco więcej wydarzeń, choć i tu
Jahwe
przekazuje pewne elementy prawa swojemu ludowi.
Księga Liczb zawiera również przestrogi:
Jahwe
karze tych, którzy odstąpili od Niego, zsyłając na nich węże, ale też ostatecznie okazuje swoje miłosierdzie.
Mojżesz
, który zwątpił w
Boga
, zostaje ukarany, gdyż nie będzie mógł wejść do ziemi
Kanaan
.
Tradycja
żydowska
i
chrześcijańska
przypisuje autorstwo księgi
Mojżeszowi
. Większość dzisiejszych biblistów jest zwolennikami pochodzenia tekstu z wielu źródeł, zredagowanych ostatecznie w jedną księgę (
teoria źródeł
).
Treść
- Spis mężczyzn
- Wprowadzenie ślubu czystości -
nazireatu
, dalsze przepisy
- Zwątpienie
Izraelitów
: za karę część z nich nie ujrzy Ziemi Obiecanej, gdyż od tej pory będą się błąkać po pustyni przez 40 lat
- Kolejne zwątpienie:
Jahwe
zsyła na niewierzących węże, ale na prośbę
Mojżesza
błagającego o łaskę, poleca mu wykonać węża z
miedzi
, dzięki czemu część Izraelitów zostaje uratowana. Według biblistów, przybity do drzewa wąż jest
archetypem
Jezusa
- Kolejne etapy marszu, kolejne prawa i przepisy
- Zakończenie
Księga Liczb kończy opis etapów wędrówki
Izraelitów
po pustyni. Następna księga,
Księga Powtórzonego Prawa
(napisana prawdopodobnie dużo później niż poprzednie cztery części
Pięcioksięgu
), przypomina najważniejsze ustalenia
Boga
. Dalszy ciąg wędrówki opisuje natomiast
Księga Jozuego
.
Linki zewnętrzne