żółty |
Przybliżone współrzędne barw1 |
---|
Hex (szesnastkowo)
| #FFFF00 |
---|
RGB
| (r, g, b) N | (255, 255, 0) |
---|
CMYK
| (c, m, y, k) N | (0, 0, 255, 0) |
---|
HSV
| (h, s, v) | (60°, 100%, 100%) |
---|
N: Normalizowane do zakresu [ 0–255 ] 1: dla większości barw są to tylko dane orientacyjne |
Barwa żółta to
subtraktywna
barwa podstawowa
, na
kole barw
dopełnia
barwę niebieską
. Zakres światła żółtego ma długość fali od 565 do 590 nm. Światło pochodzące z dwóch różnokolorowych źródeł jak na przykład światło
czerwone
i
zielone
także jest postrzegane przez ludzkie oko jako kolor żółty.
- Jako Neutralny żółty lub Elementarny żółty oznaczono kolor, który odpowiada długości fali 574 nm.
Żółty może być tonem ciepłym lub zimnym.
- kolor ciepły, kolor o odcieniu lekko czerwonawym, nazywamy żółty słoneczny
- barwa zimna to ton o odcieniu lekko zielonkawym nazywanym często żółty cytrynowy
Technika
Czysta barwa żółta ma w modelu przestrzennym barw
RGB
wartość (255, 255, 0), a w systemie oznaczania kolorów RAL - występuje jako RAL 1000.
Malarstwo
W malarstwie za kolor dopełniający żółtego uważa się kolor purpurowy, ale ma to związek z właściwościami
pigmentów
używanych przez malarzy. W malarstwie sztalugowym występują pigmenty m.in.: żółty kadmowy; żółty cytrynowy; żółty cynkowy; żółty neapolitański; żółty chromowy.
Kolor żółty w malarstwie europejskim
Kolor żółty często zastępował
złoto
. Zwłaszcza w malarstwie ściennym, gdzie jego użycie było utrudnione. Podobnie rzecz miała się w
kodeksach
codziennego użytku i
witrażach
- w miejscach, gdzie tradycyjnie stosowano złoto, zastępowane ono było barwą żółtą (np. w
aureolach
). W
renesansie
starano się przedstawiać przedmioty złote przy pomocy "prawdziwych" kolorów, gdyż przestano uważać złoto za kolor.
Teolodzy przypisywali tej barwie wartości pozytywne. Mimo to od
XII wieku
zaczęto wiązać ją ze zdradą i fałszem. Dlatego też w malarstwie postać
Judasza
przedstawiano w żółtych szatach. Ponadto kolor ten uznano za barwę wrogości, złych zamiarów i bezwstydu. Z tego powodu przypisano go
kurtyzanom
(we Włoszech w czasach renesansu kazano im nosić żółte znaki na ubraniu) i
Żydom
. Do tej samej symboliki koloru żółtego odnosili się hitlerowcy, nakazując Żydom nosić żółtą gwiazdę Dawida na ramieniu. W Stanach Zjednoczonych w XIX wieku, strój skazańca miał wzór czarno żółtych poziomych pasów, oznaczających potępienie ich czynów przez społeczeństwo. Po drugiej wojnie światowej, w kręgu cywilizacji judeo-chrześcijańskiej wszelkie negatywne konotacje związane z kolorem żółtym, zarówno w malarstwie jak i innych dziedzinach życia, przestają mieć znaczenie. Wyjątkiem są przedstawienia świętych katolickich.
Zobacz też
Bibliografia
- Maria Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1989