| Nadciśnienie ciążowe (wywołane ciążą) bez znamiennego białkomoczu |
|
|
Nadciśnienie tętnicze w ciąży (
ang.
pregnancy-induced hypertension, PIH) stanowi powikłanie
ciąży
. Występuje u 6-8% kobiet ciężarnych w Polsce. Stanowi poważne zagrożenie dla matki i
płodu
, mimo znacznego rozwoju medycyny perinatalnej.
Nadciśnienie przewlekłe
Nadciśnienie przewlekłe rozpoznajemy, gdy wartości
ciśnienia
przekraczają 140/90 mm Hg i gdy stwierdzamy je przed 20 tyg. ciąży. Jeżeli wartości przekraczają 160/110 mmHg rozpoznajemy nadciśnienie ciężkie. Nadciśnienie ciężkie rozpoznajemy również, gdy izolowane wartości ciśnienia skurczowego przekraczają 160 mm Hg i gdy izolowane wartości ciśnienia rozkurczowego przekraczają 110 mm Hg.
Stan przedrzucawkowy (ang. pre-eclampsia)
Jest to zespół objawów chorobowych pojawiający się po 20 tyg. ciąży, jak również w okresie
porodu
lub
połogu
. Charakteryzuje się wartościami ciśnienia tętniczego krwi powyżej 140/90 mm Hg, wraz z towarzyszącym
białkomoczem
z utratą białka powyżej 300 mg na dobę. Białkomocz nie jest niezbędnym objawem, ale wtedy nadciśnieniu muszą towarzyszyć dodatkowe objawy, takie jak:
ból
głowy, ból w nadbrzuszu, zaburzenia ostrości widzenia. Mogą też wystąpić zmiany w badaniach laboratoryjnych w postaci
anemii
hemolitycznej,
małopłytkowości
i podwyższonych aktywności enzymów
wątrobowych
. Układ tych zmian stanowi o rozpoznaniu tzw.
zespołu HELLP
. Stan przedrzucawkowy bardzo często warunkuje przedwczesny poród. Całkowite i skuteczne wyleczenie gwarantuje jedynie rozwiązanie (zakończenie ciąży, poród).
Rzucawka
Rzucawką nazywamy wystąpienie napadu drgawek toniczno-klonicznych,
śpiączki
, a nawet obu tych objawów równocześnie u ciężarnej, u której rozpoznano wcześniej
stan przedrzucawkowy
. Zmiany w siatkówce oka, w tym obejmujące obrzęk tarczy
nerwu wzrokowego
są zwiastunem stanu rzucawkowego i wskazaniem do szybkiego rozwiązania ciąży drogą
cięcia cesarskiego
.
Występuje u około 1% pacjentek ze stanem przedrzucawkowym (1 na 1600 ciąż).
Rozpoznanie różnicowe
Należy brać pod uwagę różne stany przebiegające z
drgawkami
, śpiączką lub
utratą przytomności
.
Bierzemy pod uwagę:
Współistnienie stanu przedrzucawkowego z przewlekłym nadciśnieniem
Nadciśnienie tętnicze
samo w sobie predysponuje do wystąpienia stanu przedrzucawkowego w czasie ciąży. Ryzyko to zwiększa się wraz z pojawieniem się białkomoczu powyżej 300 mg/dobę, o ile nie był on obecny przed 20 tyg ciąży. Może również wystąpić podwyższenie enzymów wątrobowych lub małopłytkowość.
Rozpoznanie stanu przedrzucawkowego nakładającego się na nadciśnienie przewlekłe wymaga postępowania identycznego jak w stanie przedrzucawkowym.
Leczenie
Zastosowanie farmakoterapii jest wskazane, jeśli ciśnienie przekracza 150/100 mmHg. W leczeniu najczęściej stosuje się
metyldopę
i blokery kanału wapniowego, szczególnie
nifedypinę
oraz labetalol. Celem zapobieżenia wystąpieniu drgawek rzucawkowych podaje się siarczan magnezu. Ciśnienie powyżej 160/110 mmHg stanowi wskazanie do leczenia w warunkach szpitalnych.[1]
Inhibitory konwertazy angiotensyny
(ACE-I) i
sartany
(ARB) są bezwzględnie przeciwwskazane ze względu na działanie teratogenne.
Przypisy