Sejsmograf (
gr.
) – urządzenie do wykrywania i rejestracji
drgań
skorupy ziemskiej
(przemieszczeń i wielkości) wywołanych wstrząsami naturalnymi lub sztucznymi.
Głównym elementem sejsmografu jest sejsmometr, którego podstawową częścią jest masa bezwładna zawieszona tak, że tworzy
wahadło
fizyczne (pionowe lub poziome). Okres drgań własnych wahadła powinien być duży w porównaniu z okresem drgań gruntu, gdyż wtedy środek wahadła można traktować jako stały punkt odniesienia, względem którego określa się wielkość i kierunek drgań gruntu. Drgania gruntu są przetwarzane na impulsy elektryczne, wzmacniane i rejestrowane za pośrednictwem
galwanometru
na taśmie
światłoczułej
(w systemach tradycyjnych, wychodzących z użycia) lub w pamięci
komputera
(w rozwiązaniach nowoczesnych). W najnowszych sejsmografach można uzyskiwać powiększenia drgań gruntu rzędu kilku milionów. Zapis drgań gruntu przez sejsmograf nosi nazwę sejsmogramu. Pozwala na wyznaczenie czasu przyjścia
fal sejsmicznych
różnego typu do
stacji sejsmologicznej
oraz na określenie
amplitud
i okresów tych fal.
W zależności od specyficznych rozwiązań konstrukcyjnych można sejsmografy podzielić:
- ze względu na kierunek rejestrowanych drgań:
- poziome
- pionowe
- ze względu na częstotliwość rejestrowanych drgań:
- krótkookresowe
- długookresowe
- szerokopasmowe
- ze względu na rodzaj sygnału wyjściowego:
- przetworniki prędkościowe
- przetworniki przyspieszeniowe (akcelerometry)
- przetworniki przemieszczeniowe
Zobacz też
cień sejsmiczny
,
epicentrum
,
hipocentrum
,
magnituda
,
profilowanie sejsmiczne
,
sejsmika
,
sejsmologia
,
sejsmometria
,
skala Richtera
,
skorupa ziemska
,
strefa sejsmiczna
,
szum sejsmiczny
,
trzęsienie ziemi
,