Eksperyment Starlinga –
badania
przeprowadzone przez Georga Sperlinga dotyczące funkcjonowania wzrokowej
pamięci sensorycznej
.
W trakcie
eksperymentu
Sperling prezentował badanym zestaw elementów wzrokowych przez krótki czas (ok. 50
ms
), po czym prosił uczestników o odtworzenie jednego z rzędów pokazanego im zestawu
liter
, np. takiego:
Ponadto, jeśli po zniknięciu
obrazu
uczestnik
eksperymentu
słyszał
ton
wysoki miał podać rząd górny, jeśli średni - środkowy, jeśli niski - dolny. Zastosowana przez Sperlinga
procedura
nosi miano procedury częściowego odtwarzania (w odróżnieniu od odtwarzania całościowego, gdzie badany ma za zadanie podać wszystkie zaprezentowane mu elementy).
Otrzymane wyniki pokazały, że uczestnicy eksperymentu byli w stanie odtworzyć średnio nieco ponad 3 z 4 elementów rzędu, przy czym im później prezentowany był
dźwięk
tym gorsze były uzyskiwane rezultaty. Dowodzi to, że chociaż informacja przechowywana jest w pamięci wzrokowej w całości, to jednak bardzo szybko ulega ona zanikowi.
Bibliografia
- John Robert Anderson, Ewa Czerniawska: Uczenie się i pamięć : integracja zagadnień. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1998. .
- Sperling G.
The information available in brief visual persentation
. „Psychological Monographs: General and Applied”. 74 (11), ss. 1-29 (1960).