Robert Wilhelm Bunsen (ur.
31 marca
1811
w
Getyndze
, zm.
16 sierpnia
1899
w
Heidelbergu
) –
niemiecki
fizyk
i
chemik
, profesor we
Wrocławiu
i
Heidelbergu
.
Biografia
Urodził się w
Getyndze
. Jego ojciec, profesor języków obcych, kierował tam biblioteką. Stopień doktora uzyskuje w
1830
r. po dwóch latach studiów. Najpierw pracuje w Kessel, następnie od
1839
w
Marburgu
na
uniwersytecie
. Tam odkrywa kakodyl oraz pochodne kakodylu, między innymi
cyjanek
kakodylu, którego planowano użyć jako gazu bojowego. W
Marburgu
, w wypadku w laboratorium, Bunsen traci wzrok w prawym oku. W
1852
obejmuje katedrę chemii w
Heidelbergu
, którą zarządza przez kolejnych 37 lat. W opuszczonym budynku klasztornym urządza bardzo dobrze wyposażone laboratorium. Mając 78 lat przechodzi na emeryturę i zaczyna się zajmować
geologią
, która była jego hobby.
Nigdy nie był żonaty. Zwykł mawiać, że nie ma czasu na takie sprawy. Prawie cały czas spędzał w laboratorium oraz wykładając (co bardzo lubił). Swoje wykłady często ilustrował ciekawymi doświadczeniami. Od pracy ze żrącymi związkami miał tak zrogowaciałe palce, że mógł je wkładać w płomień planika własnej konstrukcji. W ten sposób pokazywał studentom w którym miejscu płomienia temperatura sięga 300
°C
. Był znany z dużego poczucia humoru, ale i dużego roztargnienia. Kiedyś, gdy oddał do naprawy zegarek, okazało się, że zapomniał go nakręcić.
Osiągnięcia naukowe
Wraz z
Kirchhoffem
, badając zachowanie się par soli w płomieniu, stworzyli podstawy
analizy widmowej
. Dzięki tej metodzie odkryli wspólnie
cez
i
rubid
. Osiągnęli to analizując osad pozostały po odparowaniu 44 ton wody mineralnej. Jako jeden z pierwszych zsyntetyzował związki arsenoorganiczne (kakodyl i jego pochodne). Zajmował się również
elektrolitycznym
otrzymywaniem czystych metali takich jak
chrom
,
magnez
,
glin
,
mangan
,
sód
,
bar
,
wapń
i
lit
. Był autorem pierwszej
monografii
o analizie gazowej
1857
Jednak największą popularność zapewnił mu skonstruowany przez niego w
1850
laboratoryjny palnik gazowy (
palnik Bunsena
). Palnik ten jest do dziś stosowany w laboratoriach szczególnie do analiz w chemii jakościowej-nieorganicznej oraz w preparatyce laboratoryjnej. Używa się go również w budownictwie do lutowania miedzianych rur.
Skonstruował:
Odkrył:
Bibliografia
- "Wiedza i Życie" lipiec/2006 ("Nie tylko palnik" z cyklu "Uczeni w anegdocie")
- Heinrich Debus, Erinnerungen an Robert Wilhelm Bunsen und seine wissenschaftlichen Leistungen. Für Studierende der Naturwissenschaften, insbesondere der Chemie, Th. G. Fisher & Go.: Cassel 1901