Zaimek
ZaimekZaimek –
część mowy
zastępująca
rzeczownik
(np. ja),
przymiotnik
(np. mój),
przysłówek
(np. tam) lub
liczebnik
(np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu. Odmiana zaimka zależy od tego, którą część mowy on zastępuje. Zaimek wskazuje osoby, przedmioty, itd. bez dokładnego ich nazywania. Podział zaimków ze względu na rodzaj odmianyZe względu na "odziedziczony" rodzaj odmiany wyróżniamy w języku polskim następujące typy zaimków: - odmienne - odmieniają się przez przypadki, liczby i rodzaje
- rzeczowne - zaimek rzeczowny (np. ja, ty, my, wy, oni, kto, co, nic, ktoś) - odmienia się przez przypadki, z wyjątkiem "on" - przypadki, liczby i rodzaje.
- przymiotne - zaimek przymiotny (np. mój, twój; nasz, taki, który, inny, tamten, ta, ci) - odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
- liczebne - zaimek liczebny (np. ile, tyle, kilka) - odmienia się przez przypadki i rodzaje.
- nieodmienne
- przysłowne - zaimek przysłowny (tak, tam, tu, wtedy, gdzieś, tamtędy, kiedyś) - nie odmienia się w ogóle.
ze względu na funkcje- osobowe (np. ja, ty, my, wy, oni, one)
- zwrotne (np. się, siebie, sobie)
- dzierżawcze (np. mój, twój, nasz, wasz, ich, jego, jej)
- wskazujące (np. ten, ta, to, tamten, tam, tu, ów, tędy, taki, ci, tamci, owi)
- pytajne (np. kto? co? jaki? który? gdzie? kiedy? jak? komu? czemu? kogo?)
- względne (np. kto, co, komu - bez znaku zapytania; łączą zdanie nadrzędne z podrzędnym)
- nieokreślone (np. ktoś, coś, jakiś, gdzieś, kiedyś, cokolwiek)
- przeczące (np. nic, nikt, żaden, nigdy, nigdzie)
- upowszechniające (np. wszyscy, zawsze)
Odmiana zaimka "się"- Mianownik: - brak
- Dopełniacz: siebie
- Celownik: sobie
- Biernik: siebie albo się
- Narzędnik: sobą
- Miejscownik: o sobie
- Wołacz: - brak.
Formy grzecznościoweW niektórych
językach
wybór zaimka może być sposobem wyrażenia szacunku (np.
niemieckie
du - Sie,
duńskie
du - De, włoskie tu - Lei ,czy
francuskie
tu-vous. Analogicznym polskim przykładem jest różnica między ty a Pan/i).
Inne hasła zawierające informacje o "Zaimek":
Język prasłowiański
mnożne i wielorakie odmieniały się jak przymiotniki. JedenLiczebnik jedinъ odmieniał się jak Zaimek, ponieważ był pierwotnie zaimkiem o znaczeniu 'jakiś, pewien'. Dwa – czteryM.r.m.dъv-atr-ьječetyr-er.ż. ...
Werona
kwalifikowany jako odmiana
języka weneckiego
, z którym łączy go struktura gramatyczna (np. Zaimek osobowy – lu eldise – podczas gdy w języku włoskim jest ...
Wulgata
היא [hî’], jednakże w
Pięcioksięgu
zawsze zapisywany jest dokładnie tak samo jak Zaimek osobowy rodzaju męskiego הוא, tzw. qerê perpetuum, co oznacza, że uczeni ...
Warianty tekstowe Nowego Testamentu
...
Język oksytański
końcówkę: hiszp. elaborada, acompañada - oksyt. elaborada, acompanhada. SpójnikiJęzyk hiszpańskiJęzyk oksytańskiZnaczeniecuandoquand"kiedy"oo"lub"pero, sinomas"ale"ye"i" ZaimkiZaimek osobowo-zwrotny se w języku oksytańskim skraca się do s' przed wyrazem ...
Język fiński
...
Zaimek
Zaimek –
część mowy
zastępująca
rzeczownik
(np. ja),
przymiotnik
(np. mój),
przysłówek
...
Wołacz
...
Esperanto
...
Wyraz
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Zaimek":
Obraz Boga i jego dzieła w hymnie Kochanowskiego (plansza 6)
mówi co prawda chwilami w imieniu pewnej grupy ludzi (świadczy o tym Zaimek nas, czasowniki w 1 osobie liczby mnogiej: mamy, wyznawamy), jednak w utworze wyraża ...
Renesansowy charakter fraszek Jana Kochanowskiego (plansza 14)
o czym świadczy apostrofa "Szlachetne zdrowie". Zwraca się do niego podmiot liryczny (Zaimek "mój" to ujawnia), który stwierdza, że to właśnie zdrowie jest największym ...
Renesansowy charakter fraszek Jana Kochanowskiego (plansza 6)
jedna w swoim rodzaju - wskazuje na konkretne miejsce, świadczy o tym Zaimek "tu". Wysoko oceniana przez właściciela lipa zostaje wyniesiona do rangi drzewa ...
|