Składa się z około 30
liter
(
samogłosek
i
spółgłosek
), z których większość występuje w 3 wariantach – na początku, w środku i na końcu słowa. Wyrazy zapisywane są z góry na dół i od lewej do prawej.
W 1648 Mongol biçig zaktualizowano do potrzeb ówczesnego języka mongolskiego. Dodano nowe znaki, a istniejące stały się bardziej czytelne. Nowy alfabet nazywany jest Tod biçig (Тод бичиг). Adaptowano go do zapisu
języka kałmuckiego
.
Słowo Monggol zapisane pismem klasycznym
Od 1946 pismo mongolskie w Mongolii zastąpione jest zmodyfikowaną
cyrylicą
. Obecnie używa się go tylko do zapisu języka mongolskiego i
języka ewenkijskiego
na obszarach
Mongolii Wewnętrznej
, a odmiany Tod biçig używają
Ojraci
.