Miodunka plamista
Miodunka plamista | Gatunek leczniczy |
Miodunka plamista, m. lekarska (Pulmonaria officinalis L.) –
gatunek
rośliny wieloletniej
należący do rodziny
ogórecznikowatych
. Rodzime rejony jej występowania to niemal cała Europa[2]. W
Polsce
jest rzadki, występuje głównie w części zachodniej i na
Pomorzu
. Morfologia-
Łodyga
- Łodyga soczysta, wzniesiona, pojedyncza, lub słabo rozgałęziająca się, kanciasta i cała silnie, gruczołowato owłosiona. Wysokość 20-30 cm. Pod ziemią występuje czarne i silnie rozgałęzione
kłącze
.
-
Liście
- Jajowate i zaostrzone
liście odziomkowe
o szerokości mniej więcej równej ich długości (co najwyżej półtora razy dłuższe od szerokości), rozwijają się wczesną wiosną, równocześnie z kwiatami. U nasady zwężają się, od spodu są jaśniejsze i sztywno owłosione. Ich ogonki liściowe są dłuższe od blaszki. Liście łodygowe w dolnej części mają krótkie, oskrzydlone ogonki, górne są siedzące. Charakterystyczna cechą tego gatunku miodunki jest występowanie na górnej stronie wszystkich liści jasnych, srebrzystych plam.
-
Kwiaty
- Dwubarwne i różnosłupkowe (
heterostylia
): młode kwiaty czerwone, później stają się fioletowe. Wyrastają na krótkich, silnie gruczołowato owłosionych szypułkach, tworząc na szczycie łodygi stosunkowo gęsty
kwiatostan
typu dwustronny
sierpik
.
Kielich
lejkowatego kształtu, złożony z 5 jednakowych, trójkątnych ząbków. Wewnątrz
korony
5 łukowatych, orzęsionych linii.
-
Owoc
- Składa się z 4 brunatnych lub czarnych
rozłupek
.
Biologia i ekologia
Bylina
,
hemikryptofit
. Siedlisko:
Lasy liściaste
,
zarośla
(zwłaszcza nadrzeczne). Kwitnie wczesną wiosną – od marca do maja. Kwiaty zapylane przez
błonkówki
. Jeden z naszych gatunków zakwitających i rozwijających liście wczesną wiosną, jeszcze przed rozwinięciem liści przez drzewa, pod którymi rośnie. Najczęściej rośnie na glebach próchniczych, dobrze przewietrzanych. Jest
cieniolubnym
hemikryptofitem
. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych
gatunek charakterystyczny
dla O.
Fagetalia
[3]. Zastosowanie UprawaNajlepiej rośnie w półcieniu, na żyznej, bogatej w próchnicę glebie[4]. Jest mrozoodporna (
strefy 6-9
)[4]. Rozmnaża się ją przez nasiona, sadzonki lub podział. Przypisy Bibliografia- Jindřich Krejča, Jan Macků: Atlas roślin leczniczych. Warszawa: Zakł. Nar. im. Ossolińskich, 1989. .
- Anna Mazerant-Leszkowska: Mała księga ziół. Warszawa: Inst. Wyd. Zw. Zawodowych, 1990. .
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Inne hasła zawierające informacje o "Miodunka plamista":
Ziołorośla
...
Beskid Żywiecki
...
Drapieżnictwo
...
Francuski kalendarz rewolucyjny
...
Las łęgowy
tojeść rozesłana
,Phalaris arundinacea –
mozga trzcinowata
,Pulmonaria obscura –
miodunka ćma
,Pulmonaria officinalis –
Miodunka plamista
,Rubus caesius –
jeżyna popielica
,Stachys sylvatica –
czyściec leśny
,Symphytum officinale – ...
Salamandra
...
Mszyce
...
Wyżyna Krakowsko-Częstochowska
...
Ojcowski Park Narodowy
...
Masyw Śnieżnika
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Miodunka plamista":
095. Płazy (plansza 6)
...
Przegląd i znaczenie bakterii (plansza 5)
...
023. Płazy – kręgowce dwuśrodowiskowe (plansza 8)
...
|