Dąb czerwony
Dąb czerwonyDąb czerwony (Quercus rubra
L.
) –
gatunek
drzew
z rodziny
bukowatych
(Fagaceae). Pochodzi ze wschodniej części
Ameryki Północnej
. Jest tam najpospolitszym gatunkiem dębu. W Polsce jest
gatunkiem introdukowanym
, ok. XIX w. został sprowadzony przez leśników jako gatunek pielęgnacyjny i ochronny. Zaliczany jest do roślin inwazyjnych - niebezpiecznych dla rodzimej flory i jako taki powinien być usuwany z obszarów chronionych, a także z lasów podczas przebudowy drzewostanu[2]. Rozprzestrzenia się samorzutnie, obecnie występuje już na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Wypiera rodzime gatunki dębów i inne drzewa. Status gatunku we florze Polski:
kenofit
,
agriofit
. Morfologia- Pokrój
- Duże drzewo z grubym pniem i szeroko rozgałęzioną koroną. Wzrost w młodości bardzo szybki, później wolniejszy. Osiąga wysokość do 25 m.
-
Pędy
- Gałązki cienkie, nagie, błyszczące, ciemnoczerwone, lub brązowo-oliwkowe.
-
Pień
- Masywny i gruby, ale dość nisko nad ziemią rozgałęziający się na grube konary.
Kora
ciemnoszara, do 40 lat gładka (czym różni się od krajowych gat. dębów), potem płytko spękana.
-
Liście
-
Ulistnienie
skrętoległe. Liście duże, u podstawy szerokoklinowate, z obu stron po 4 pary prawie równoległych do siebie klap bocznych, grubo ząbkowanych, ostro zakończonych; z wierzchu ciemnozielone, od spodu jasnozielone, jesienią jaskrawoczerwone. Mają długość do 25 cm i szerokość do 15 cm. Dąb czerwony jest bardzo efektowny, gdy jego liście stają się jesienią pomarańczowe i czerwone. Bardzo trudno i powoli ulegają rozkładowi utrudniając wegetację roślinom runa leśnego.
-
Kwiaty
-
Kwiaty męskie
są zebrane w
kotki
,
kwiaty żeńskie
wyrastają pojedynczo. Kwitnie pod koniec maja. Roślina
jednopienna
,
wiatropylna
.
-
Owoce
-
Żołędzie
szerokojajowate, czerwonobrązowe, błyszczące, z widocznymi podłużnymi paskami, u podstawy płaskie. Miseczki nagie, z przylegającymi łuskami, na bardzo krótkiej szypułce. Miseczki żołędzi w pierwszym roku są wielkości ziaren grochu. Żołędzie dojrzewają dopiero na drugą jesień.
Biologia i ekologiaGatunek światłożądny, dobrze znoszący ocienienie boczne, szybkorosnący (rośnie w Polsce szybciej od rodzimych gatunków dębów). ZmiennośćTworzy
mieszańce
z
dębem błotnym
i
d. szkarłatnym
(Q x benderi Baenitz)[3]. Zastosowanie-
Drewno
jest gorszej jakości od drewna dębów europejskich. Ma wąski
biel
i czerwonawobrązową
twardziel
. Jest twarde i ciężkie, posiada średnią wytrzymałość i sprężystość. Stosowane jest jako drewno budowlane, wykonuje się z niego meble, podłogi, elementy wyposażenia wnętrz, elementy stolarskie do użytku wewnątrz, drzwi, meble kuchenne, boazerie i trumny.
-
Roślina ozdobna
: Sadzony w
parkach
i
ogrodach
.
Przypisy
Inne hasła zawierające informacje o "Dąb czerwony":
Czerwony Krzyż
...
Oddychanie komórkowe
...
Kwas fosforowy
...
Wittenberga
...
Mioglobina
...
Maine
...
Janusz Józefowicz
...
Zawał mięśnia sercowego
...
Ciałko nerkowe
...
Lisia Góra (Karkonosze)
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Dąb czerwony":
19 Sygnały na drodze. Hierarchia sygnałów i znaków (plansza 13)
...
19 Sygnały na drodze. Hierarchia sygnałów i znaków (plansza 15)
...
19 Sygnały na drodze. Hierarchia sygnałów i znaków (plansza 11)
...
|