|
Alkierz
AlkierzAlkierz (
niem.
Auslucht, Erker -
wykusz
) – czworoboczny narożnik wyraźnie występujący z bryły budynku, wyodrębniony dachem, niekiedy wyższy od korpusu głównego i wówczas zwany
basztą
(wieżą) alkierzową. Alkierzem nazywano również izbę w takim narożniku, kwadratową lub prostokątną, wydzieloną w bryle budynku lub dobudowaną do niego, wystającą przed
lico
. W budownictwie wiejskim alkierzem określano małą izdebkę przy dużej izbie[1]. Alkierz powstał z przekształcenia narożnych
baszt
średniowiecznych
zamków
warownych
w baszty aklierzowe w
XV
wieku, a te, po utracie funkcji obronnych, przekształciły się w alkierze. Alkierze były typowym, charakterystycznym elementem
polskich
dworów
z
XVI
-
XIX
w. i
pałaców
z
XVII
w. Określenie to odnosi się także do: - izb mieszkalnych w dworach i pałacach, często sytuowanych w narożach budynku, pełniących rolę sypialni, garderoby
- izb mieszkalnych w
karczmach
- w budownictwie wiejskim reprezentacyjna izba, sypialnia. W niektórych regionach pomieszczenie w
chatach
wiejskich przeznaczone do przechowywania ziarna (szafarnia)
Przypisy- ↑ Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 9. .
Zobacz też
Inne hasła zawierające informacje o "Alkierz":
Pałac w Wilanowie
...
Kategoria:Architektura wnętrz
...
Dwór
...
Baszta alkierzowa
...
Wykusz
...
Kategoria:Części budynku
...
Alkierz
Alkierz (
niem.
Auslucht, Erker -
wykusz
) – czworoboczny narożnik wyraźnie występujący z ...
Alkierz
Alkierz (
niem.
Auslucht, Erker -
wykusz
) – czworoboczny narożnik wyraźnie występujący z ...
Inne lekcje zawierające informacje o "Alkierz":
Hasło nie występuje w innych lekcjach!
|
|
|
|