Urodził się w Bielinach Kapitulnych u stóp
Łysej Góry
. Był synem Ignacego (organisty) i Franciszki z Wiącków. Uczęszczał do
I Liceum Ogólnokształcącego
w
Mielcu
. W
1939
ukończył prawo na
Uniwersytecie Warszawskim
. Był
harcerzem
w
II RP
oraz na emigracji. Po krótkiej służbie w marynarce wojennej został skierowany do służby w brygadzie
gen. Stanisława Maczka
, z którą dotarł do
Wielkiej Brytanii
. Został ranny podczas służby. Pod koniec wojny pracował jako referent ds. młodzieży przy Sztabie Generalnym.
Do rezerwy przeszedł w
1948
i założył własne przedsiębiorstwo wyrobów z plastiku. Społecznie pracował w harcerstwie i Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów. Kierował odcinkiem skarbu w Egzekutywie Zjednoczenia Narodowego. Od
1967
był prezesem tego organu. Był premierem rządu RP na Uchodźstwie w latach
1976
–
1986
. Następnie objął urząd Prezydenta RP na Uchodźstwie (1986–
1989
, stając się, z racji urzędu, kawalerem
Orderu Orła Białego
). Usiłował jednoczyć polityczne ośrodki na emigracji.
Zmarł na
zawał serca[1] w Londynie 19 lipca 1989 - w dniu wyboru przez
Sejm kontraktowy
w
Warszawie
, generała
Wojciecha Jaruzelskiego
na stanowisko prezydenta Polski. Jego następcą został
Ryszard Kaczorowski
- dotychczasowy minister ds. krajowych w gabinecie prof.
Edwarda Szczepanika
. Stało się to na mocy dekretu o sukcesji prezydenckiej przed zawarciem pokoju. Grób Prezydenta znajduje się na cmentarzu Gunnersbury w
Londynie
.