Był synem księgarza, studiował w
Dijon
i
Paryżu
. W latach 1868-1873 wykładał na uniwersytecie w Dijon, od
1881
roku był profesorem
prawa międzynarodowego
na uniwersytecie w Paryżu. Od
1890
roku radca prawny Ministerstwa Spraw Zagranicznych Francji, był w gronie twórców
Instytutu Prawa Międzynarodowego
. Występował jako arbiter w sporach międzynarodowych, brał aktywny udział w konferencjach pokojowych w
Hadze
w latach
1899
i 1907.
Wspólnie z Włochem
Ernesto Monetą
otrzymał w 1907 roku Pokojową Nagrodę Nobla. Był odznaczony m.in.
Legią Honorową
.
Zobacz też
Louis Renault
– sylwetka przemysłowca Louisa Renaulta
Bibliografia
Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. .