Łyszczec wiechowaty
Łyszczec wiechowatyŁyszczec wiechowaty, gipsówka wiechowata (Gypsophila paniculata
L.
) –
gatunek
rośliny wieloletniej
należący do rodziny
goździkowatych
. Pochodzi z południowo-wschodniej i środkowej Europy, na Kaukazu , Syberii, Mongolii i Chin, jako
gatunek zawleczony
rozprzestrzenił się też w innych rejonach świata[2]. W Polsce występuje na naturalnych siedliskach tylko w nielicznych miejscach: na
Nizinie Podlaskiej
i w dolinie
Bugu
w Czumowej koło
Hrubieszowa
[3]. Spotykany był jeszcze w różnych miejscach kraju jako
gatunek synantropijny
, uciekinier z upraw[3], jest bowiem uprawiany i często dziczejący[4]. Morfologia-
Łodyga
- Wzniesiona, rozgałęziająca się, naga, delikatna. Wysokość rośliny 40-80 cm (odmiany uprawne do 120 cm). Brak pędów płonych, gałązki z kwiatostanami są bezlistne.
-
Liście
-
Ulistnienie
naprzeciwległe, liście równowąskie i zaostrzone, zrośnięte nasadami. Mają szerokość do 7,5 mm i 3-5 nerwów.
-
Kwiaty
- Białe, lub różowawe, drobne, zebrane w szeroką
wiechę
o bardzo cienkich gałązkach.
Kwiaty promieniste
, 5-krotne. Działki kielicha zrośnięte, płatki korony równowąskoklinowate, na szczycie zaokrąglone, 1 słupek z dwoma szyjkami, 10 pręcików dłuższych od płatków[3].
-
Owoc
-
Torebka
zawierająca brodawkowane nasiona.
-
Korzeń
- Gruby i długi.
Biologia i ekologia
Bylina
,
chamefit
. Siedlisko: wydmy, świetliste lasy, zbocza. Preferuje miejsca piaszczyste. Kwitnie od czerwca do września, jedna roślina wytwarza ok. 1000 kwiatów[3]. Liczba chromosomów
2n
= 34[4]. Ochrona
Roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową
. Zagrożony jest przez zalesianie ugorów i innych miejsc, na których występuje[3]. Zastosowanie-
Roślina ozdobna
, uprawiana głównie na kwiat cięty, wykorzystywany do wytwarzania wieńców, bukietów, itp. Czasami sadzony także w ogródkach skalnych i na rabatach. Istnieje wiele
kultywarów
, np. `Bristol Fairy` o
pełnych
, białych kwiatach, `Compact Plena` o pełnych i lekko różowych kwiatach[5].
-
Roślina lecznicza
, dawniej używana w medycynie ludowej.
UprawaRozmnaża się go najczęściej z nasion wysiewanych w marcu-kwietniu do inspektu, sadzonki należy pikować[6]. Na stałe miejsce wysadza się je we wrześniu. Lubi gleby lekkie, piaszczyste, dobrze nawapnione, stanowiska suche i słoneczne[6]. Jest całkowicie odporny na mróz[5]. Po przekwitnięciu roslinę ścina się, by ponownie zaczęła rosnąć. Przypisy- ↑ Stevens P.F.:
Caryophyllales
(
ang.
). Angiosperm Phylogeny Website, 2001–. [dostęp 2010-02-12].
- ↑
Germplasm Resources Information Network (GRIN)
. [dostęp 2010-02-12].
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2006. .
- ↑ 4,0 4,1 Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- ↑ 5,0 5,1 zbiorowe: Rośliny ogrodowe. Könemann, 2005. .
- ↑ 6,0 6,1 Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. .
Inne hasła zawierające informacje o "Łyszczec wiechowaty":
Polska Czerwona Księga Roślin
...
Szczaw
...
Wyczyniec łąkowy
...
Ciemiężyca biała
...
Łyszczec wiechowaty
Łyszczec wiechowaty
Systematyka
Domena
:
eukarionty
Królestwo
:
rośliny
Klad
:
rośliny naczyniowe
Klad
:
rośliny nasienne
Klasa
:
okrytonasienne
Rząd
:
goździkowce
Rodzina
:
goździkowate
Rodzaj
:
łyszczec
Gatunek
:łyszczec wiechowaty
Nazwa systematyczna
Gypsophila paniculata
L.
Sp. pl. 1:407. 1753
Synonimy
Gypsophila paniculata ...
Łyszczec rozesłany
...
Łyszczec polny
...
Goździkowate
...
Szarłat wyniosły
...
Rdestowiec sachaliński
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Łyszczec wiechowaty":
Hasło nie występuje w innych lekcjach!
|