Aorta człowieka
Aorta człowiekaSchemat bliższego odcinka aorty i jej gałęzi. Zaznaczono obie tętnice podobojczykowe. Aorta człowieka, obraz mikroskopowy Tętnica główna (
łac.
aorta - z gr. aeiro - dźwigam, unoszę w górę - nazwa nadana przez
Arystotelesa
, który twierdził, że funkcją aorty jest utrzymywanie serca we właściwym miejscu) - duży pień
tętniczy
, którego gałęzie doprowadzają
krew
tętniczą do wszystkich tkanek. Jest największą tętnicą człowieka. Aorta rozpoczyna się w przedłużeniu
stożka tętniczego lewego
, następnie wstępuje w
śródpiersiu
górnym ku górze i nieco w prawo na 5 do 7 cm, a następnie ponad korzeniem
płuca
lewego zatacza łuk ku tyłowi i w lewo i wchodzi do śródpiersia tylnego na lewą stronę
kręgosłupa
, do którego dochodzi na poziomie Th3 lub Th4. Najwyższy punkt łuku u osoby młodej znajduje się 2-3 cm poniżej górnego brzegu
mostka
. Po dojściu do kręgosłupa zstępuje pionowo w dół przesuwając się z lewej powierzchni kręgosłupa na jego powierzchnię przednią, a po przejściu przez rozwór aorty w
przeponie
wchodzi do
przestrzeni zaotrzewnowej
brzucha
, gdzie oddaje swoje największe gałęzie, a sama zmniejsza swoją średnicę. Na wysokości L4 dzieli się na dwie symetryczne tętnice biodrowe wspólne i znacznie cieńszą, stanowiącą bezpośrednie przedłużenie aorty tętnicę krzyżową pośrodkową. Podział aorty- część wstępująca aorty,
łac.
pars ascendens aortae (dawniej: , aorta ascendens) - rozpoczyna się opuszką aorty utworzoną z trzech zatok znajdujących się ponad płatkami zastawki aorty. W tym miejscu znajduje się odejście tętnic wieńcowych (arteriae coronariae). Ten odcinek aorty biegnie w obrębie
worka osierdziowego
i kończy się w miejscu przyczepu osierdzia przechodząc w łuk aorty. Do 50 roku życia aorta jest węższa od
pnia płucnego
, później zaś szersza. W prawej ścianie aorty wstępującej, ponad opuszką znajduje się poszerzenie zwane zatoką czwartą (łac. sinus quartus). Jest to miejsce, w które przy każdym skurczu serca uderza strumień wyrzucanej krwi. W tym miejscu najczęściej tworzy się
tętniak
.
- łuk aorty, arcus aortae - rozpoczyna się ku tyłowi od drugiego lewego stawu
żebrowo
-mostkowego a kończy się na wysokości lewej powierzchni trzonu kręgu Th3 lub Th4, gdzie przechodzi w aortę zstępującą. Z górnego obwodu łuku odchodzą zazwyczaj trzy wielkie tętnice: pień ramienno głowowy,
tętnica szyjna wspólna
lewa i tętnica podobojczykowa lewa. Po ich odejściu średnica aorty ulega nieco zwężeniu. Łuk w początkowym odcinku biegnie do przodu od
tchawicy
, a następnie zstępuje wzdłuż lewego obwodu tchawicy i
przełyku
oraz
przewodem piersiowym
. Od przodu styka się z
żyłą ramienno-głowową lewą
oraz z prawym i lewym workiem
opłucnowym
a także lewym
nerwem błędnym
z jego gałęziami, lewym
nerwem przeponowym
oraz gałęzie sercowe do
splotu sercowego
. Łuk przebiega ponad rozdwojeniem pnia płucnego i korzeniem płuca lewego oraz splotem sercowym. Pomiędzy odejściem tętnicy podobojczykowej lewej a przyczepem
więzadła tętniczego
znajduje się zwężenie - cieśń aorty (łac. isthmus aortae).
- część zstępująca aorty, pars descendens aortae (dawniej: aorta schodniowa , aorta descendens), która dzieli się na:
- część piersiowa aorty, pars thoracica aortae (dawniej: aorta piersiowa, aorta thoracica) - przebiega w śródpiersiu tylnym. Z wiekiem przesuwa się coraz bardziej w lewo. Rozpoczyna się na poziomie Th3 lub Th4, a kończy się w rozworze aortowym przepony na poziomie Th12. Na tym odcinku zwężenie naczynia jest nieznaczne, choć odchodzące gałęzie są liczne. Od przodu do aorty w tym odcinku przylega: korzeń płuca lewego, osierdzie, przełyk i leżący na nim
splot
. Od tyłu: kręgosłup,
żyła nieparzysta krótka
i żyła nieparzysta krótka dodatkowa. Od lewej: lewe płuco i opłucna, a od prawej: przewód piersiowy i
żyła nieparzysta
- część brzuszna aorty, pars aortae (dawniej: aorta brzuszna, aorta abdominalis) - rozpoczyna się w rozworze aortowym w przeponie na poziomie Th12, następnie biegnie po przedniej powierzchni kręgów lędźwiowych, nieznacznie przesunięta w lewo. Kończy się w dolnej części trzonu kręgu L4. Po oddaniu wielkich gałęzi (tętnic nerkowych, pnia trzewnego i tętnic krezkowych) zmniejsza średnicę o 3-4 mm. Następnie już zachowuje swój wymiar aż do odejścia tętnic biodrowych wspólnych. Aorta przedłuża się w tętnicę krzyżową pośrodkową.
Gałęzie aorty- gałęzie aorty wstępującej:
- gałęzie łuku aorty:
- gałęzie aorty piersiowej;
- gałęzie trzewne:
- gałęzie ścienne:
- gałęzie aorty brzusznej:
- gałęzie ścienne:
- parzyste gałęzie trzewne:
- nieparzyste gałęzie trzewne:
- gałęzie końcowe:
Inne hasła zawierające informacje o "Aorta człowieka":
Rodzimy Kościół Polski
...
Nadciśnienie tętnicze
...
Adwentyzm
...
Oddychanie komórkowe
...
Uznam
...
Władysław Komar
...
Albumina
...
Grzyby
...
Keratyna
...
Sortowanie
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Aorta człowieka":
Świat roślinny i zwierzęcy w Polsce (plansza 13)
...
Świat roślinny i zwierzęcy w Polsce (plansza 15)
...
Zbiory liczbowe (plansza 1)
...
|