|
Słonecznik zwyczajny
Słonecznik zwyczajnySłonecznik zwyczajny (Helianthus annuus L.) –
gatunek
rośliny z
rodziny
astrowatych
. Pochodzi z
Ameryki Północnej
, obecnie rozprzestrzenił się także gdzieniegdzie poza rejonem swojego rodzimego występowania[2]. Jest uprawiany w wielu rejonach świata, w Europie od XVI w. W Polsce występuje tylko jako
roślina uprawna
. Morfologia i biologia-
Łodyga
- Wzniesiona, prosta, sztywna, gruba, pojedyncza lub słabo rozgałęziająca się. Osiąga 2-3 m wysokości. Istnieje jednak wiele odmian ozdobnych o wysokości od 0,5 do 1 m.
-
Kwiaty
- Zebrane w bardzo duże
kwiatostany
typu
koszyczek
, o średnicy do 30 cm. Koszyczki zwisające po przekwitnięciu. Brzeżne
kwiaty języczkowe
są duże i żółte, zaś środkowe
kwiaty rurkowe
– drobne i brunatne. U odmian ozdobnych występują także kwiaty w innych kolorach.
-
Liście
-
Ulistnienie
skrętoległe, wszystkie liście sercowate, duże, ogonkowe, szorstkie, o piłkowanych brzegach.
-
Owoc
- Jadalna
niełupka
zawierająca dużo
tłuszczu
.
Biologia i ekologia
Roślina jednoroczna
. Kwitnie od lipca do października,
przedprątne
kwiaty zapylane są przez
błonkówki
[3]. W ciągu dnia koszyczek słonecznika zwrócony jest zawsze w stronę słońca i stąd pochodzi nazwa rodzajowa. Owoce słonecznika zawierają do 38% oleju[4]. Zastosowanie- Jest uprawiany jako
warzywo
o jadalnych nasionach
-
Roślina oleista
, jedna z ważniejszych. Z nasion otrzymuje się
olej słonecznikowy
używany jako tłuszcz jadalny, do produkcji
margaryny
, a także jako tłuszcz techniczny do wytwarzania
pokostu
, lakierów i
mydła
[4].
- Wytłoki pozostałe po wyciskaniu oleju z nasion są dobrą paszą dla zwierząt[4].
- Istnieją odmiany pastewne, których pędy w postaci
kiszonki
są używane jako wartościowa pasza dla bydła[4].
- Coraz częściej uprawiany jest jako
roślina ozdobna
w licznych odmianach (jako roślina rabatowa i na kwiat cięty). Istnieją odmiany o tzw.
kwiatach pełnych
zawierające wyłącznie
kwiaty języczkowe
, a także odmiany o kwiatach dwubarwnych.
- Rdzeń łodyg był w Chinach używany do wyrobu papieru[4].
UprawaRoślina łatwa w uprawie. Uprawia się z nasion wysiewanych wczesną wiosną wprost do gruntu. Wytrzymuje wiosenne przymrozki (
strefy mrozoodporności
4-10)[5]. W czasie owocowania może wymagać podparcia, gdyż duże i ciężkie koszyczki mogą wywrócić roślinę wraz z korzeniami (zwłaszcza po opadach deszczu). Wymaga stanowiska w pełnym słońcu i bardzo obitego nawożenia. Przypisy- ↑ Stevens P.F.:
Angiosperm Phylogeny Website
(
ang.
). 2001–. [dostęp 2010-04-15].
- ↑ 2,0 2,1
Germplasm Resources Information Network (GRIN)
. [dostęp 2010-06-15].
- ↑ Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. .
- ↑ Geoff Burnie i inni: Botanica. Rośliny ogrodowe. Könemann, 2005. .
Inne hasła zawierające informacje o "Słonecznik zwyczajny":
Dzień Zmarłych
...
Autorytet
...
Ziołorośla
...
Jarząb pospolity
...
Bór świeży
...
Smogornia
...
Słonecznik (Karkonosze)
...
Mazurski Park Krajobrazowy
...
Gerard Labuda
...
1929
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Słonecznik zwyczajny":
Świat roślinny i zwierzęcy w Polsce (plansza 13)
...
Rośliny użytkowe (plansza 5)
...
Rośliny użytkowe (plansza 10)
...
|
|
|
|