|
Mietlica pospolita
Mietlica pospolitaPochwy i języczki liściowe Mietlica pospolita (Agrostis capillaris L.) –
gatunek
rośliny należący do rodziny
wiechlinowatych
(traw). W Polsce jest bardzo pospolity na całym obszarze, zarówno na niżu, jak i w górach. Morfologia-
Łodyga
- Cienkie, ukośnie podnoszące się
źdźbło
o wysokości (10(30)-70(90) cm. W dolnej części źdźbło zakorzenia się. Pod ziemią roślina wytwarza
rozłogi
o długości do 20 cm. Pędy płonne są wydłużone.
-
Liście
- Żywozielone.
Języczki
na najwyższej blaszce liściowej są krótkie (0,3-1 mm) i ucięte.
-
Kwiaty
- Zebrane w czerwonofioletową
wiechę
o
kłoskach
zebranych na końcach gałązek. Wiecha ma długość 1-15(20 cm) i również po przekwitnięciu jest rozpierzchła. Gałązki wiechy są cienkie, gładkie, czasami faliste i odstające poziomo. Kłoski nie posiadają ości, mają długość 2-2,5 mm i odstają na wszystkie strony.
Plewy
długie i ostro zakończone,
plewki
górne mają grubość 0,5-0,75 grubości plewki dolnej.
Biologia
Bylina
. Kwitnie od czerwca do lipca. Jest
wiatropylna
. Liczba chromosomów 2n=28. Kiełkowanie nasion jest pobudzane przez światło[1]. Skoszona odrasta dość słabo. Ekologia
Siedlisko
: łąki, świetliste lasy, wrzosowiska, murawy, zbocza, pastwiska, poręby leśne.
Hemikryptofit
. Spotykana jest głównie na glebach suchych i średnio żyznych lub jałowych. W górach występuje aż po
piętro kosówki
. Dobrze znosi suszę. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych
gatunek charakterystyczny
dla
Ass.
Sieglingio-Agrostietum i
gatunek wyróżniający
dla klasy (Cl.) Violetea-calaminariae[2]. ZmiennośćTworzy
mieszańce
z mietlicą psią,
m. olbrzymią
i m. rozłogową. Występuje w 2 podgatunkach: - A. capillaris L. ssp. capillaris – ma wzniesioną lub kolankowato podnoszącą się łodygę o długości 20-90 cm i krótkie
kłącze
. Pospolicie występuje w lasach i na łąkach
- A. capillaris L. ssp. repens (Schur)Schwartz – roślina tworząca luźne poduchy, o łodydze zakorzeniającej się. Często występują pędy płone, rozmnaża się za pomocą rozłogów. Występuje na wrzosowiskach, głównie na piaszczystym podłożu.
ZastosowanieJest uprawiana jako roślina łąkowa. Na łąkach nizinnych uważana jest za roślinę o średniej wartości pokarmowej, na łąkach górskich ma większą wartość, gdyż tworzy tutaj naturalne zespoły roślinności. Na glebach ubogich pojawia się samorzutnie, tak, że nie trzeba jej tutaj wysiewać. Znajduje się w
rejestrze roślin uprawnych
Unii Europejskiej. Używana jest również do obsiewania trawników. Przypisy- ↑
Założenie i pielęgnacja trawnika
. [dostęp 18 czerwca 2008].
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
Bibliografia- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- Czasopismo "Przyroda Polska", nr 6/2003. Tytuł art. "Zielnik".
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Inne hasła zawierające informacje o "Mietlica pospolita":
Małże
...
Orzysz (jezioro)
...
Niegocin
...
Torfowisko
...
Bór sosnowy
...
Pijawki
...
Czerkasy
...
Słucz (dopływ Horynia)
...
Łuszczyca
...
Czortków
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Mietlica pospolita":
Świat roślinny i zwierzęcy w Polsce (plansza 13)
...
Rośliny użytkowe (plansza 4)
...
Rośliny użytkowe (plansza 21)
...
|
|
|
|