Mikroelektronika – dziedzina
elektroniki
, która zajmuje się procesami produkcji
układów scalonych
oraz komponentów elektronicznych o bardzo małych rozmiarach. Urządzenia te są produkowane głównie z
półprzewodników
w technologii
krzemowej
.
Cechy mikroelektroniki
- małe rozmiary oraz mały pobór
mocy
- duża szybkość działania
- niska cena (
uzysk
musi być bliski 100%)
- drogi
prototyp
- problemy z projektowaniem
Cele mikroelektroniki
Podzespoły mikroelektroniczne
Większość zwykłych podzespołów elektronicznych ma swoje odpowiedniki mikroelektroniczne:
tranzystory
,
kondensatory
,
induktory
(
solenoidy
),
rezystory
,
diody
oraz oczywiście
izolatory
i
przewodniki
- wszystkie występują także w urządzeniach mikroelektronicznych.
Układy scalone
Cyfrowe układy scalone
składają się głównie z tranzystorów.
Układy analogowe lub mieszane zazwyczaj zawierają także rezystory i kondensatory. Induktory są używane w analogowych obwodach wysokich częstotliwości, gdyż w przypadku niskich częstotliwości zajmują zbyt dużo miejsca na
chipach
.
W miarę postępu techniki, rozmiary komponentów mikroelektronicznych ciągle maleją, zaś ilość tranzystorów podwaja się co około 18 miesięcy (
prawo Moore'a
). W tak małej skali znaczne rozmiary przybierają zjawiska pasożytnicze, zaniedbywalne dla większych wymiarów urządzeń. Celem inżynierów mikroelektroników jest znaleźć sposoby na minimalizację lub zniesienie tych negatywnych efektów, przy ciągłej miniaturyzacji i zwiększaniu wydajności układów elektronicznych.
Kolejne fazy produkcji elementów mikroelektronicznych
Bibliografia
- W. J. Stepowicz, Elementy półprzewodnikowe i układy scalone, Wydawnictwo Politechniki Gdanskiej, Gdansk 1999
Zobacz też
Linki zewnętrzne