Stanisław Jopek (ur.
10 października
1935
we
Lwowie
, zm.
1 sierpnia
2006
w
Warszawie
[1]) – polski
tenor
.
Urodzony we Lwowie, przeniósł się wraz z rodzicami do
Kościerzyc
na
Dolnym Śląsku
, gdzie rodzice prowadzili sklep. Rozpoczął równolegle naukę w dwóch szkołach, w
Brzegu
– handlowej i muzycznej.
Kierująca szkołą muzyczną Jadwiga Kryńska zajęła się indywidualną edukacją wokalną ucznia. Nakłoniła go, aby spróbował sił w profesjonalnym, reprezentacyjnym Zespole Pieśni i Tańca Skolimów.
W
1952
r. został wybrany spośród kilku tysięcy kandydatów. W Skolimowie zdobywał szlif wokalny pod okiem wielu nauczycieli m.in. prof. Jerzego Sergiusza Adamczewskiego, prof. Jana Trybusa, prof. Feliksa Rudomskiego, prof. Zofii Bregy i innych. Wkrótce dostał angaż śpiewaka-solisty. W tym samym czasie trwały poszukiwania talentów do
Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca "Mazowsze"
.
Mira Zimińska-Sygietyńska
i
Tadeusz Sygietyński
oglądając występ zespołu Skolimów, zwrócili uwagę na Stanisława Jopka.
W 1956 r. rozpoczął pracę artystyczną w
"Mazowszu"
(już wtedy im.
Tadeusza Sygietyńskiego
) jako śpiewak-solista (tenor). Od tamtej pory towarzyszył zespołowi na każdym koncercie. Wykonywał nie tylko ludowe piosenki "Mazowsza", ale też pieśni
Chopina
,
Moniuszki
i polskie
kolędy
. Z "Mazowszem" występował ponad 40 lat. Dużą popularnością cieszyła się wykonywana przez niego pieśń Furman.
Ożenił się z Marią Stankiewicz, z którą miał dwie córki: skrzypaczkę Patrycję oraz piosenkarkę jazzową
Anne Marię
.
Stanisław Jopek uhonorowany został licznymi odznaczeniami i wyróżnieniami. Najważniejsze z nich to:
Przypisy