Arkadia –
kraina historyczna
, obecnie
prefektura
w środkowej części
Półwyspu Peloponeskiego
(z dostępem do
Morza Egejskiego
), w
regionie administracyjnym
Peloponez
, ze stolicą w
Tripolisie
. Graniczy ze wszystkimi pozostałymi prefekturami półwyspu:
Argolidą
,
Koryntią
,
Lakonią
,
Mesenią
(region Peloponez) oraz
Elidą
i
Achają
(region
Grecja Zachodnia
). Ma powierzchnię 4419
km²
, zamieszkuje ją 102 tys. ludzi (stan z roku
2001
).
Historia
W czasach
starożytnych
był to wyizolowany obszar pozostający pod wpływami
Sparty
. Około
370 r. p.n.e.
tebański
wódz
Epaminondas
założył
Megalopolis
, a miasta Arkadii utworzyły Związek Arkadyjski. Megalopolis stawiało opór Sparcie i przystąpiło do
Związku Achajskiego
w
294 r. p.n.e.
Następnie Arkadia została włączona do
prowincji rzymskiej
Achaja
. Pod wpływem panowania
rzymskiego
kraina znacznie podupadła i straciła walory rolnicze, co doprowadziło do znacznego spadku ludności.
W kolejnych wiekach los Arkadii był ściśle związany z historią
Peloponezu
– stawała się ona własnością kolejno
Bizantyjczyków
,
Wenecjan
, w końcu
Turków osmańskich
. W
XIX wieku
stała się częścią niepodległej
Grecji
.
W
renesansie
Arkadia była uważana przez poetów za krainę wiecznego szczęścia – ziemski
raj
, symbol wyidealizowanej krainy spokoju, ładu, sielankowej, wiecznej szczęśliwości i beztroski.