Dystrykty w składzie Generalnego Gubernatorstwa
Dystrykt krakowski, warszawski, radomski i lubelski 1941 -1945
Polscy rolnicy wysiedlani z Zamojszczyzny , zima 1942/1943
Eksploatacja gospodarcza wsi lubelskiej - kontrola drogowa w celu przeciwdziałania nielegalnemu ubojowi zwierząt
Dystrykt lubelski (
niem.
Distrikt Lublin) – jednostka administracyjna
Generalnego Gubernatorstwa
od
26 października
1939
do
25 lipca
1944
[1]. W 1940 roku zajmował obszar 26.848 km² a w 1942 – 26.560 km² [2].
Dystrykt lubelski został utworzony 26 października 1939 roku:
- głównie z obszaru dotychczasowego
woj. lubelskiego
II Rzeczpospolitej
bez
powiatu siedleckiego
, a więc:
-
powiatu miejskiego Lublin
oraz powiatów ziemskich:
bialskiego
,
biłgorajskiego
,
chełmskiego
,
hrubieszowskiego
,
garwolińskiego
(południowa połowa),
janowskiego
,
krasnostawskiego
,
lubartowskiego
,
lubelskiego
,
łukowskiego
(bez północno-zachodniego fragmentu),
puławskiego
,
radzyńskiego
,
tomaszowskiego
,
włodawskiego
i
zamojskiego
- także z części obszaru dotychczasowego
woj. lwowskiego
II Rzeczpospolitej
, a więc:
W listopadzie 1939 roku utworzono
powiat miejski
(Stadtkreis) w
Chełmie
. 28 listopada 1939 wprowadzono rozporządzenie w sprawie administracji nad polską społecznością.
1 stycznia 1940 zatwierdzono status powiatowy miast Lublina i Chełma i podzielono obszar dystryktu lubelskiego na 10 starostw (Kreishauptmannschaften):
- Kreishauptmannschaft Biala Podlaska (z powiatu bialskiego i północnej części powiatu włodawskiego)
- Kreishauptmannschaft Bilgoraj (z powiatu biłgorajskiego oraz części powiatów zamojskiego, jarosławskiego, łancuckiego i niżańskiego)
- Kreishauptmannschaft Chelm (z powiatów chełmskiego i głównej części powiatu włodawskiego)
- Kreishauptmannschaft Hrubieszow (z powiatu hrubieszowskiego oraz części powiatów tomaszowskiego i sokalskiego)
- Kreishauptmannschaft Janow Lubelski (z powiatu janowskiego oraz części powiatu tarnobrzeskiego)
- Kreishauptmannschaft Krasnystaw (z powiatu krasnostawskiego)
- Kreishauptmannschaft Lublin-Land (z powiatu lubelskiego)
- Kreishauptmannschaft Pulawy (z powiatu puławskiego oraz części powiatu garwolińskiego)
- Kreishauptmannschaft Radzyn (z powiatów radzyńskiego, lubartowskiego i części powiatów łukowskiego i włodawskiego)
- Kreishauptmannschaft Zamosc (z głównej części powiatów zamojskiego i tomaszowskiego oraz części powiatów lubaczowskiego i rawskiego)
W maju 1940 roku włączono z powrotem Chełm do powiatu chełmskiego (którego nazwę zmieniono na Cholm 1 października 1941).
1 września 1941 część Kreishauptmannschaft Radzyn włączono do Kreishauptmannschaft Lublin-Land (obszar dawnego polskiego powiatu lubartowskiego bez gmin
Czemierniki
,
Debowa
,
Lysobyki
,
Michow
,
Parczew
i
Wielki
) oraz do Kreishauptmannschaft Pulawy (gminy Lysobyki, Michow i Wielki z byłego polskiego powiatu lubartowskiego)[3].
30 września 1942 zmieniono siedzibę powiatu janowskiego z Janowa do
Kraśnika
, a października 1942 nazwę starostwa na Kreishauptmannschaft Janow Lubelski in Krasnik.
30 września 1943
gminę Chodel
wyłączono z Kreishauptmannschaft Lublin-Land i włączono do Kreishauptmannschaft Pulawy.
Według stanu z 1 stycznia 1944 roku dystrykt lubelski składał się z 11 powiatów (Stadt Lublin + 10 Kreishauptmannschaften).
Gubernatorzy dystryktu
Przypisy
- ↑
25 lipca
1944
- data zajęcia
Lublina
przez
Armię Czerwoną
- ↑ Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku (rozdział II – Terytorium i podział administracyjny). Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania, 2005.
- ↑ Gminy Czemierniki, Debowa i Parczew i pozostały w Kreishauptmannschaft Radzyn
Źródła