Plan domu rzymskiego: A-ogród; B-tablinum; C-compluvium D-atrium
Dom rzymski (
łac.
domus) – styl
domu
budowanego w
starożytnym Rzymie
.
Zmiany stylu
W okresie IX–VII w. p.n.e. rolę domów pełniły chaty z gliny kryte gałęziami.
VII–II w. p.n.e. to domy z drewna kryte
dachówką
z centralnie usytuowanym
atrium
. Światło dochodziło przez
compluvium
. Wokół atrium znajdowały się pomieszczenia, z których boczne przeznaczano na magazyny, sypialnie dla służby. Za atrium znajdowała się sypialnia właściciela -
tablinum
. Obok tablinum umieszczano inne ważne pomieszczenie, jadalnię
triclinium
.
W II w. p.n.e. pod wpływem
architektury greckiej
dodano
perystyl
, do którego przeniosło się życie rodzinne. Atrium stało się pomieszczeniem reprezentacyjnym, a tablinum przekształciło się w pokój pracy właściciela. Układ prostokątnych pomieszczeń wokół atrium był zazwyczaj symetryczny. Ściany zdobione były
stiukami
, malowidłami a posadzki układano z barwnych kamieni tworząc
mozaiki
.
W okresie
Republiki
domy zamożnych właścicieli przekształciły się w
wille
.
Zobacz też