Miłek letni
Miłek letni | Gatunek trujący |
Miłek letni (Adonis aestivalis
L.
) –
gatunek
rośliny należący do rodziny
jaskrowatych
.
Archeofit
, występuje w stanie dzikim prawie w całej
Europie Środkowej
, jednak jest coraz rzadszy. W
Polsce
występuje niemal na całym obszarze kraju, najliczniej na południu i zachodzie. W ostatnich latach stale zmniejsza się liczba jego stanowisk, prawdopodobnie grozi mu wymarcie. Spowodowane to jest tym, że w uprawach rolniczych coraz skuteczniej zwalcza sie
chwasty
, a miłek letni rośnie niemal wyłącznie na
polach uprawnych
. W opracowaniu
Czerwona lista roślin i grzybów Polski
umieszczony jest w grupie gatunków zagrożonych (kategoria zagrożenia V)[2]. Morfologia-
Łodyga
- Łodyga pojedyncza, lub rozgałęziająca się, o wysokości 20–40 cm[3], naga.
-
Liście
- 2- do 3- krotnie pierzastosieczne liście o bardzo wąskich odcinkach. Dolne liście maja krótkie ogonki, górne są siedzące.
-
Kwiaty
- Na szczycie łodygi wyrastają pojedyncze kwiaty o ceglasto-czerwonym kolorze, czasami pomarańczowe, lub nawet żółte, o średnicy 2–3,5 cm. 5 działek
kielicha
, przylegających do korony, płatków korony do 8. W kwiatach jest wiele
słupków
, brak
miodników
.
Pręciki
liczne, ciemnofioletowe.
-
Owoc
- O jajowato-walcowatym kształcie, złożone z
niełupek
. Szarozielone, pomarszczone niełupki posiadają prosty dzióbek i drobny ząbek na brzegu.
Biologia i ekologia
Roślina jednoroczna
. Kwitnie od maja do czerwca, jest
owadopylny
lub
samopylny
[4].
Chwast segetalny
, rośnie głównie na polach uprawnych i na ugorach, zwłaszcza na glebach gliniastych z domieszką
wapienia
, lub ilastych. Preferuje cieplejsze miejsca na niżu. Rośnie głównie w uprawach zbóż ozimych, czasami jarych, lub roślin okopowych. Jest coraz rzadszy. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych
gatunek charakterystyczny
dla
Ass.
Caucalido-Scandicetum[5].
Roślina trująca
: Bydło nie zjada miłka letniego. Jeżeli jego
nasiona
dostaną się do paszy, powodują zatrucia zwierząt.
Mąka
zmielona ze
zboża
zanieczyszczonego nasionami miłka ma szary kolor, jest trująca, a upieczony z niej
chleb
gorzki. Zastosowanie i uprawaJest czasami uprawiany jako
roślina ozdobna
na rabatach i w ogródkach naturalistycznych. Najlepiej rośnie na słonecznym, ale osłoniętym od wiatru stanowisku, na wilgotnej, próchnicznej glebie[6] . Rozmnaża się go przez podział rozrośniętych kęp, lub przez wysiew nasion tuż po ich zbiorze[6]. Przypisy- ↑ Stevens P.F.:
Angiosperm Phylogeny Website
(
ang.
). 2001–. [dostęp 2009-06-07].
- ↑ Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzyski: Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: IB PAN, 2006. .
- ↑ 3,0 3,1 F. Činčura, V. Feráková, J. Májovský, L. Šomšak, J. Záborský: Pospolite rośliny środkowej Europy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990. .
- ↑ Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- ↑ 6,0 6,1 zbiorowe: Rośliny ogrodowe. Könemann, 2005. .
Bibliografia- Jan Mowszowicz: Przewodnik do oznaczania roślin trujących i szkodliwych. Warszawa: PWRiL, 1982.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
Inne hasła zawierające informacje o "Miłek letni":
1884
...
Hector Berlioz
...
Zygmunt III Waza
...
Orlęta Lwowskie
...
1908
...
Armia Czerwona
...
Polska Czerwona Księga Roślin
...
1969
...
Lista Przebojów Programu Trzeciego
...
1971
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Miłek letni":
Historia Ikara - inspiracją do rozważań o naturze ludzkiej (plansza 7)
...
Ochrona przyrody i krajobrazu w Polsce (plansza 13)
...
Ruch obrotowy Ziemi i jego następstwa (plansza 15)
...
|