Sybin (
rum.
Sibiu,
węg.
Nagyszeben,
niem.
Hermannstadt) – miasto w środkowej
Rumunii
, w
Siedmiogrodzie
, stolica
okręgu Sybin
. Liczy 154 892 mieszkańców. Merem jest
Klaus Johannis
z Demokratycznego Ruchu Rumuńskich Niemców. Leży nad rzeką Cibin, dopływem
Aluty
.
Historia
Sybin został założony w roku
1190
przez
saskich kolonistów
wysłanych w okolice dzisiejszego miasta. Najprawdopodobniej zostało zbudowane w pobliżu
rzymskiego
posterunku, Caedonii, opuszczonego w czasach przybycia
Sasów
[2].
W
XIV wieku
Sybin był już ważnym centrum handlu. W
1376
roku rzemieślnicy byli podzieleni na 19
gildii
. Miasto było także najważniejszym z siedmiu miast, które dały najpierw niemiecką – Siebenbürgen – a następnie polską –
Siedmiogród
– nazwę Transylwanii. Znajdował się tu także Universitas Saxorum, zgromadzenie
niemców
w Siedmiogrodzie. Zwyczajowo w
XVII wieku
opisywano Sybin jako najbardziej wysunięte na wschód miasto kultury zachodnioeuropejskiej; było także ważnym skrzyżowaniem szlaków pocztowych biegnących na wschód – do
Turcji
i dalej do
Persji
,
Chin
[2].
Dnia
15 marca
1849
w czasie
powstania węgierskiego
, w okolicach Sybinu miała miejsce ważna bitwa pod dowództwem gen.
Józefa Bema
dowodzącego powstańcami węgierskimi przeciw połączonym siłom austriacko-rosyjskim. W
1897
roku na zamówienie Węgrów grupa polskich i węgierskich malarzy pod kierunkiem
Jana Styki
namalowała dedykowany temu wydarzeniu obraz pod tytułem
Panorama siedmiogrodzka
.
W
XVIII
i
XIX wieku
Sybin stał się ważnym centrum dla
Rumunów
zamieszkujących zarówno Siedmiogród jak i zależne od Turcji Hospodarstwa Wołoszczyzny i Mołdawii. Swoją siedzibę miał tu Banca Albina, pierwszy bank, którego właścicielem był Rumun, a także ASTRA (Siedmiogrodzkie Stowarzyszenie Literatury i Kultury Rumuńskiej). W latach 60. XIX wieku w Sybinie ulokowano siedzibę prawosławnej metropolii podległej cerkwi rumuńskiej – do tej pory miasto ma status jednego z najważniejszych centrów duchowych
Rumunii
[2].
Po
I wojnie światowej
i ostatecznemu rozwiązaniu
Austro-Węgier
Sybin wszedł w skład
Rumunii
– potwierdzono to
traktatem z Trianon
. Część populacji miasta nadal stanowią
Węgrzy
i
Niemcy
, chociaż duża część tych ostatnich wyemigrowała do
RFN
po
rumuńskiej rewolucji
. Obecnie 2% populacji Sybina to Węgrzy, a 1,6% – Niemcy. Z grona tych ostatnich pochodzi obecny mer miasta,
Klaus Johannis
[2].
W
2007
roku Sybin pełnił honory
Europejskiej Stolicy Kultury
.
Komunikacja
Sybin jest ważnym węzłem drogowym. Międzynarodowa droga
E68
/1 krzyżuje się tu z drogami krajowymi nr 7 i 14. W Sybinie znajduje się także międzynarodowy port lotniczy. Miasto jest również węzłem kolejowym, z obsługiwanymi przez
CFR
połączeniami do
Braszowa
,
Râmnicu Vâlcei
,
Alby Iulii
,
Oradei
i
Bukaresztu
. W mieście znajduje się stacja kolejowa
Sibiu
.
Operatorem komunikacji miejskiej jest Tursib. Obsługuje on jedną podmiejską linię tramwajową do Răşinari, pięć linii trolejbusowych oraz około dwudziestu linii autobusowych.
Muzea
-
Muzeum Brukenthala
- Muzeum historyczne
- Muzeum historii farmacji
- Muzeum historii naturalnej
- Muzeum broni i trofeów myśliwskich
- Muzeum ASTRA
- Muzeum etnografii i sztuki ludowej im. Emila Sigerusa
- Muzeum etnografii powszechnej "Franz Binder"
- Muzeum kultury siedmiogrodzkiej "ASTRA"
- Muzeum techniki ludowej (Muzeum tradycyjnej kultury ludowej "ASTRA")
Miasta partnerskie
Galeria
| Uniwersytet "Lucian Blaga" w Sybinie | Katedra Ewangelicka w Sybinie | |
| Katedra Ewangelicka w Sybinie | Domy z charakterystycznymi oknami na Starym Mieście | Tabliczka z nazwą miasta w jęz. rumuńskim i niemieckim |
Przypisy
Linki zewnętrzne