Publius Vergilius Maro (ur.
15 października
70 p.n.e.
, zm.
21 września
19 p.n.e.
) – poeta rzymski epoki augustiańskiej, autor
Eneidy
- eposu narodowego Rzymian.
Urodził się w wiosce Andes koło
Mantui
w
Galii Przedalpejskiej
. Kształcił się w
Cremonie
i
Mediolanie
, a następnie wyjechał do
Rzymu
by studiować retorykę, medycynę i astronomię, które wkrótce porzucił dla studiów filozoficznych w
Neapolu
. W roku 49 p.n.e. uzyskał
rzymskie
obywatelstwo.
W 42 roku p.n.e. po bitwie pod
Filippi
dobra jego rodziny zostały skonfiskowane, co znalazło odniesienie w I sielance poety. Utraciwszy majątek przy podziale ziemi przeprowadzonym przez
Oktawiana
dla weteranów wojny domowej, Wergiliusz udał się do Rzymu. Tam trafił pod skrzydła Gnejusza Azyniusza Poliona i opiekuna poetów
Mecenasa
, pod którego zapewne wpływem napisał IV sielankę o nadchodzącym wieku złotym, który nastąpi, gdy urodzi się "boże dziecię", przypuszczalnie spodziewany potomek Oktawiana i
Skrybonii
.
W kilka lat później przedstawił Mecenasowi
Horacego
, który towarzyszył temu pierwszemu w roku 37 p.n.e. w spotkaniu Oktawiana i
Antoniusza
w
Tarencie
.
W roku 29 p.n.e. Wergiliusz przedstawił Oktawianowi Georgiki, poemat o rolnictwie. Wkrótce też przystąpił do pisania Eneidy, której fragmenty czytał w obecności Oktawiana w sześć lat później.
W ostatnich latach życia wybrał się w podróż do Grecji aby samemu ujrzeć miejsca które opisywał w tworzonej wówczas Eneidzie. W roku 20 p.n.e. spotkał w
Atenach
Oktawiana powracającego z wyspy
Samos
. Podczas pobytu w Megarze zachorował, postanowił więc powrócić razem z Augustem do Italii. Zmarł w Brundyzjum (
Brindisi
) w roku 19 p.n.e. mając zaledwie 51 lat.
Grób Wergiliusza, który znajduje się w starym rzymskim tunelu zwanym grotta vecchia w
Neapolu
przez wieki był obiektem kultu i pielgrzymek. Prawdopodobnie kościół św. Marii z Piedigrotta (Chiesa della Santa Maria di Piedigrotta) został wybudowany w pobliżu grobu w celu neutralizacji starszego kultu. W średniowieczu uznawano, że Wergiliusz w Bukolikach przepowiedział nadejście
Jezusa
. W
Boskiej Komedii
Dantego
Wergiliusz jest przewodnikiem po
Piekle
.
Dzieła
- Bukoliki (Eclogae lub Bucolica) – zbiór
idylli
wzorowanych na Sielankach
Teokryta
dostosowanych do realiów Italii, napisane między 42 a 37 p.n.e.
- Georgiki (Georgica) –
poemat dydaktyczny
sławiący życie wiejskie
-
Eneida
(Aeneis) – rzymski
epos heroiczny
opowiadający dzieje przodka Rzymian,
Eneasza
, napisany 37-19 p.n.e.
Pod nazwiskiem Wergiliusza starożytność przekazała też zbiór niewielkich utworów, tzw. Appendix Vergiliana. Według starożytnych komentatorów są to młodzieńcze utwory Wergiliusza, jednak autorstwo poszczególnych z nich jest sporne.
Linki zewnętrzne
Latin Library:
Vergil
(
łac.
). [dostęp 24 maja 2008].