|
Jan Lechoń
Jan Lechoń (13 marca 1899 - 8 czerwca 1956) polski poeta pochodzenia ormiańskiego, krytyk literacki i teatralny, współtwórca grupy poetyckiej Skamander, 1929 sekretarz redakcji Pamiętnika Warszawskiego. Właściwie nazywał się Leszek Józef Serafimowicz, ale w wieku trzynastu lat, gdy debiutował tomikami Na złotym polu (1913) i Po różnych ścieżkach (1914) przybrał pseudonim Jan Lechoń. Lechoń od samego początku swoją poezją wyłamywał się z programowych założeń preferowanych przez Skamandra. Obcy mu był witalizm, biologizm, radość życia wszechobecne we wczesnych zbiorach kolegów. Nie chciał przemilczeć niepodległości. Poezja Lechonia jest mocno osadzona w historii i mitologii, w tradycji narodowej i patriotycznej. Równocześnie wiele utworów, pełnych egzystencjalnego tragizmu, ma charakter osobistych wyznań.
Inne hasła zawierające informacje o "Jan Lechoń":
Podróżnik
...
II wiek
...
Oddychanie komórkowe
...
Odense
...
Sztuka
...
Brno
...
1484
...
Huldrych Zwingli
...
Ratusz w Kownie
...
Romas Kalanta
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Jan Lechoń":
Rozwinięcia dziesiętne (plansza 1)
...
219 Kultura, nauka i oświata w okresie II wojny światowej (plansza 3)
...
233 Życie religijne w XX wieku (plansza 11)
...
|
|
|
|