Otto Heinrich Warburg (ur.
8 października
1883
w
Freiburgu
,
Baden
, zm.
1 sierpnia
1970
w
Berlinie
) – biochemik niemiecki, syn Emila Warburga, laureat
Nagrody Nobla
z dziedziny
fizjologii
i
medycyny
w roku
1931
za odkrycie budowy i działania enzymów oddechowych
[1]
.
Od
1915
profesor
Uniwersytetu w Berlinie, od
1930
dyrektor Kaiser-Wilhelm-Institut für Zellphysiologie w Berlinie-Dahlem. Od
1934
członek Towarzystwa Królewskiego
Royal Society
w
Londynie
.
Badał procesy
oddychania komórkowego
,
grup prostetycznych
enzymów flawinowych i
dehydrogenaz
, enzymów oddechowych (tzw. oddechowy enzym Warburga,
cytochromy
) oraz mechanizm oddychania tkanek
rakowych
.
Dokonał ważnego odkrycia roli
witaminy
(
PP
i
B2
) w dziedzinie procesów
fizjologii
komórek nowotworowych i odkrył enzymy oddechowe w
żywych
komórkach
, określił ich budowę i działanie, za co otrzymał w
1931
Nagrodę Nobla
w dziedzinie medycyny.
Profesor Otto Warburg już na początku poprzedniego wieku stwierdził, że osłabiony
układ immunologiczny
i zła
przemiana materii
prowadzą do powstawania komórek nowotworowych w
organizmie
człowieka
. Udowodnił on, że rozwój raka jest procesem anaerobowym. Twierdził, że:
komórki nowotworowe
odżywiają się glukozą, a nie
tlenem
, jak komórki zdrowe. Spożycie cukru przeto podnosi poziom
glukozy
i dostarcza paliwa selektywnie zużywanego przez komórki nowotworowe.
Źródła
- Beata Tarnowska (red.), Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Warszawa 2001,
Linki zewnętrzne