Wiktor Kulikow
Wiktor KulikowWiktor Gieorgijewicz Kulikow Виктор Георгиевич Куликов | | Marszałek Związku Radzieckiego |
Marszałek Związku Radzieckiego
| Data i miejsce urodzenia |
5 lipca
1921
Wierchniaja Liubowsza,
Rosyjska FSRR
| Przebieg służby | Lata służby |
1939
–
1992
| Siły zbrojne |
Armia Czerwona
| Stanowiska | d-ca Kijowskiego
OW
, szef
SG
RKKA
, I z-ca ministra obrony
ZSRR
| Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa
,
Wielka Wojna Ojczyźniana
| Późniejsza praca | doradca ministra obrony
Federacji Rosyjskiej
| Odznaczenia | | Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego | | Nagroda Leninowska |
| Order Zasług dla Ojczyzny II klasy (Rosja) | | Order Zasług dla Ojczyzny III klasy (Rosja) | | Order Zasług Wojskowych (Rosja) | | Order Honoru (Rosja) | | Order Lenina | | Order Lenina | | Order Lenina | | Order Lenina | | Order Czerwonego Sztandaru | | Order Czerwonego Sztandaru | | Order Czerwonego Sztandaru | | Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (ZSRR) | | Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (ZSRR) | | Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (ZSRR) | | Order Czerwonej Gwiazdy | | Order "Za Służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR" III stopnia | | Medal za Odwagę (ZSRR) | | Medal za Zasługi Bojowe (ZSRR) | | Order Suche Batora (Mongolia) | | Order Georgi Dymitrowa (Bułgaria) | | Złoty Order Zasług dla Ojczyzny (NRD) | | Order Scharnhorsta (NRD) | | Order Scharnhorsta (NRD) | | Order Scharnhorsta (NRD) | | Order "Złota Gwiazda Przyjaźni między Narodami" (NRD) | | Złoty Order Zasług w Walkach dla Ludu i Ojczyzny (NRD) | | Order "23 sierpnia" I klasy (Rumunia) | | Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (Polska) | | Order Sztandaru z diamentami I klasy (Węgry) | | Order Czerwonej Gwiazdy (Węgry) |
|
Wiktor Gieorgijewicz Kulikow,
ros.
Виктор Георгиевич Куликов (ur.
5 lipca
1921
w m. Wierchniaja Liubowsza) – radziecki dowódca wojskowy, szef Sztabu Generalnego
Sił Zbrojnych ZSRR
i I zastępca ministra obrony
ZSRR
(1971–1977), głównodowodzący Wojskami Państw Stron
Układu Warszawskiego
,
Marszałek Związku Radzieckiego
(1977),
Bohater Związku Radzieckiego
(1981), doradca ministra obrony
Federacji Rosyjskiej
, członek Komitetu Centralnego
KPZR
,
deputowany
do
Rady Najwyższej ZSRR
7., 8., 9., 10. i 11. kadencji, deputowany do
Dumy Państwowej
Federacji Rosyjskiej. ŻyciorysUrodził się 5 lipca 1921 w m. Wierchniaja Liubowsza (
obwód orłowski
) w biednej rodzinie chłopskiej. W
Armii Czerwonej
od 21 grudnia 1939. W 1941 ukończył Oficerską Szkołę Piechoty w
Groznym
, w 1947 Wyższą Oficerską Szkołę Broni Pancernej, w 1953 Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego, a w 1959 Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR. Uczestnik
II wojny światowej
– kolejno na stanowiskach: dowódca plutonu, dowódca kompanii motocyklistów, oficer łącznikowy, starszy adiutant (szef sztabu) batalionu czołgów w składzie 41 dywizji pancernej Kijowskiego Specjalnego Okręgu Wojskowego przeformowanego na Front Zachodni, zastępca szefa sztabu 143 samodzielnej brygady pancernej na Froncie Południowo-Zachodnim – do sierpnia 1943. Następnie do końca wojny – szef sztabu samodzielnej brygady pancernej – na Frontach: Kalinińskim, 1 Nadbałtyckim, 2 Białoruskim. Po wojnie od października 1945 do listopada 1957 pełni służbę na stanowiskach dowódczych i sztabowych – kolejno: dowódca batalionu, zastępca dowódcy pułku czołgów, dowódca pułku czołgów, szef sztabu dywizji oraz dowódca dywizji. Po ukończeniu Akademii Sztabu Generalnego jest wyznaczony na kolejne funkcje: zastępcy dowódcy armii, pierwszego zastępcy dowódcy armii – od 1959 do 1964, dowódcy armii w Leningradzkim Okręgu Wojskowym – do maja 1967. Od maja 1967–1969 był dowódcą
Kijowskiego
Okręgu Wojskowego, od października 1969 – do września 1971 – głównodowodzący
Zachodnią Grupą Wojsk
Armii Radzieckiej
, stacjonującą na terytorium
NRD
. Od września 1971 do stycznia 1977 szef Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR – I zastępca ministra obrony. Od 9 stycznia 1977 – do 25 stycznia 1989 głównodowodzący Wojskami Państw Stron
Układu Warszawskiego
– pierwszy zastępca ministra obrony ZSRR. Do stycznia 1992 był generalnym inspektorem Ministerstwa Obrony, potem – doradca głównodowodzącego Zjednoczonymi Siłami Zbrojnymi
Wspólnoty Niepodległych Państw
. Od września 1992 – doradca ministra obrony
Federacji Rosyjskiej
. Członek
WKP(b)
od 1942. Członek Komitetu Centralnego KPZR od 1971. Deputowany do
Rady Najwyższej ZSRR
od 7. do 11. kadencji. Od 2005 jest deputowanym do
Dumy Państwowej
Federacji Rosyjskiej. Awanse Odznaczenia i wyróżnienia- Medal
Złota Gwiazda
Bohater Związku Radzieckiego
(3 lipca 1981)
-
Order Zasług dla Ojczyzny
II klasy (2001,
Rosja
)
- Order Zasług dla Ojczyzny III klasy (1996, Rosja)
-
Order Zasług Wojskowych
-
Order Honoru
(2006, Rosja)
-
Order Lenina
– czterokrotnie (1971, 1978, 1981, 1988)
-
Order Czerwonego Sztandaru
– trzykrotnie (1943, 1944, 1968)
-
Order Wojny Ojczyźnianej
I klasy – trzykrotnie (1943, 1945, 1985)
-
Order Czerwonej Gwiazdy
(1955)
-
Order "Za Służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR"
III stopnia (1975)
-
Medal za Odwagę
(ZSRR)
-
Medal za Zasługi Bojowe
(ZSRR)
-
Nagroda Leninowska
(1983)
-
Order Suche Batora
(1981,
Mongolia
)
- Order Georgi Dymitrowa (1984,
Bułgaria
)
- Order Bułgarskiej Republiki Ludowej I klasy (1974, Bułgaria)
-
Złoty Order Zasług dla Ojczyzny
(1981,
NRD
)
-
Order Scharnhorsta
– trzykrotnie (1972, 1986, 1987, NRD)
-
Order "Złota Gwiazda Przyjaźni między Narodami"
(1985, NRD)
-
Złoty Order Zasług w Walkach dla Ludu i Ojczyzny
(1970, NRD)
-
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
(1973)
- Order "23 sierpnia" I klasy (1974,
Rumunia
)
- Order Sztandaru z diamentami I klasy (1975,
Węgry
)
- Order Czerwonej Gwiazdy (1985, Węgry)
- Order "Za wojenne Zasługi" I klasy (1972,
Peru
)
- Honorowy obywatel miasta Gdańska (stan na dzień 20 listopada 2008).
- I inne
Bibliografia- B. Potyrała, H. Szczegóła – Czerwoni marszałkowie. Elita Armii Radzieckiej 1935-1991, Wyd. WSP im. Tadeusza Kotarbińskiego, Zielona Góra 1997,
- B. Potyrała, W. Szlufik – Who is who? Trzygwiazdkowi generałowie i admirałowie radzieckich sił zbrojnych z lat 1940-1991, Wyd. WSP, Częstochowa 2001,
- Słownik biograficzny marszałków Związku Radzieckiego, t. II, Koszalin 2004
- Mała Encyklopedia Wojskowa, t. 1, Wyd. MON, Warszawa 1967
- (
ros.
) W. Jegorszyn – Feldmarszałkowie i marszałkowie, Moskwa 2000
- (
ros.
) K. Zalesskij – Imperium Stalina. Biograficzny słownik encyklopedyczny, Moskwa 2000
- (
ros.
) Radziecka Encyklopedia Wojskowa, t. III, Moskwa
- (
ros.
) Wielka Encyklopedia Radziecka, t. 13, ss. 586-587, Moskwa 1969-1978
- (
ros.
) Wojskowy słownik encyklopedyczny, Moskwa 1986
-
Виктор Георгиевич Куликов – Герои страны
(
ros.
)
Inne hasła zawierające informacje o "Wiktor Kulikow":
Wiktor Sukiennicki
...
1777
...
Ludwik XVIII
...
1852
...
Cesarze rzymscy
...
1806
...
1878
...
1908
...
Duma
...
1863
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Wiktor Kulikow":
215a Działania zbrojne w latach 1941-1945 (plansza 12)
...
204 Kryzys europejskiej myśli demokratycznej (plansza 4)
...
139 Wiosna Ludów. Zjednoczenie Niemiec i Włoch (plansza 15)
...
|