Feliks III, (II)[1] (ur. w
Rzymie
, zm. 25 lutego lub 1 marca 492)[2] –
papież
,
święty
Kościoła katolickiego
.
Biografia
Feliks III urodził się w
Rzymie
,
Włochy
, w senatorskiej rodzinie Ancjuszów jako syn kapłana po którym otrzymał imię.
Diakonat
uzyskał w
472
roku po śmierci małżonki, Petronii. Mieli dwoje dzieci: Gordiana oraz Paulę i prawdopodobnie przez córkę stał się przodkiem papieża
Grzegorza Wielkiego
. Jego
pontyfikat
przypadał w okresie od 13 marca 483 do 1 marca 492 roku.
Mimo iż władza spoczywała w tym okresie w rękach
Odoakra
nawiązał współpracę z
cesarzem
Zenonem
. Wystąpił przeciwko szerzącemu się na wschodzie
monofizytyzmowi
, a spór wokół patriarchy Piotra Mongosa doprowadził do nałożenia na
patriarchę Konstantynopola
Akacjusza
ekskomunikę
i odwołania go ze stanowiska (w
484
roku). Sobór, który nie rozwiązał sporu, zwołany w Rzymie, dał początek trzydziestopięcioletniej
schizmie akacjańskiej
. Stanowczość papieża stanęła na przeszkodzie rozwiązania sporu nawet po śmierci patriarchy Konstantynopola i Zenona. Równie surowo odniósł się do chrześcijan powracających na łono Kościoła po prześladowaniach za Humeryka, którzy pod przymusem byli chrzczeni przez
arian
, odmawiając im rozgrzeszenia z wyjątkiem in articulo mortis (w obliczu śmierci). Przeciwstawił się też przywróceniu rzymskiego święta Luperkarii.
Jest jedynym papieżem pochowanym w rodzinnym grobowcu w
bazylice św. Pawła za Murami
.
Jego
wspomnienie liturgiczne
obchodzone jest
1 marca
(od 1922 roku, wcześniej 25 lutego).
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Święci na każdy dzień. T. I: Marzec. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 8. .
-
Henryk Fros
SJ,
Franciszek Sowa
: Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, ss. 287/288. .