Wiek Nowy |
---|
|
Częstotliwość | dziennik |
Kraj | Polska |
Adres | Lwów, ul. Sokoła 4 |
Wydawca
| Hipolit Śliwiński |
Rodzaj czasopisma | dziennik informacyjny |
Pierwsze wydanie | 1901 |
Ostatnie wydanie | wrzesień 1939 |
Redaktor naczelny
| Bronisław Laskownicki |
Średni
nakład
| 40-80 tys. egz. |
Wiek Nowy – dziennik w języku polskim, ukazujący się we
Lwowie
w latach
1901
-
1939
. Wydawcą i przewodniczącym spółki wydającej "Wiek Nowy" był
Hipolit Śliwiński
(1866-1932). Redaktorem naczelnym przez cały okres istnienia dziennika był Bronisław Laskownicki. Redakcja mieściła się przy ul. Sokoła 4.
Dziennik wzorowany był na założonej o rok wcześniej wiedeńskiej "Kronen-Zeitung", której nazwa pochodziła nie od korony cesarskiej, lecz od ceny wynoszącej 1 koronę. W roku
1912
„Wiek Nowy” osiągnął nakład 20 tys. egzemplarzy, w latach 1920-1939 wynosił 40 - 80 tysięcy.
Dziennik powstał jako organ demokratów galicyjskich, potem demokratyczno-liberalnego Polskiego Stronnictwa Postępowego, podczas wojny popierał powstały w roku
1914
Naczelny Komitet Narodowy
, po
przewrocie majowym
1926
poparł rządy
sanacji
. Dziennik ukazywał się również w okresie I wojny światowej. W okresie II wojny światowej ukazywał się do wkroczenia do Lwowa Armii Czerwonej.
W okresie międzywojennym dziennik ukazywał się w godzinach popołudniowych i kosztował 15 groszy. Dodruk wieczorny kosztował 10 groszy.
Z dziennikiem współpracowali wybitni pisarze.
Andrzej Strug
publikował w latach
1912
-
1913
w odcinkach powieść satyryczną "Zakopanoptikon". O sztuce pisała Janina Kilian-Stanisławska, (1898-1974), matka scenografa
Adama Kiliana
.
Gabriela Zapolska
pisała w latach
1910
-
1913
felietony i recenzje teatralne. Recenzje muzyczne pisali
Zdzisław Jachimecki
i
Jan Karol Gall
, swój debiut poetycki ogłosiła w roku
1921
Zofia Bohdanowiczowa
,
Bruno Jasieński
nadsyłał korespondencje z Paryża.
Źródło
- Wiesław Władyka: Krew na pierwszej stronie: sensacyjne dzienniki Drugiej Rzeczypospolitej, "Czytelnik", Warszawa, 1982