Nasrallah Piotr (Boutros) Sfeir (ur.
15 maja
1920
) - duchowny
katolicki
Kościoła maronickiego
, od
1986
76.
patriarcha
tego Kościoła - "
maronicki patriarcha Antiochii
i całego Wschodu". Od
1994
kardynał
.
Nasrallah Piotr Sfeir urodził się
15 maja
1920
w maronickiej wiosce Reyfoun koło miasta Kesrouan w
Libanie
. Uczęszczał do szkół prowadzonych przez Kościół maronicki w Harharaya i w Ghazir. Ukończył studia
filozoficzne
i
teologiczne
(
1944
-
1950
) na
bejruckim
Uniwersytecie Świętego Józefa.
7 maja
1950
otrzymał święcenia kapłańskie. W latach
1951
-
1955
był proboszczem rodzinnej parafii w Reyfoun, pełniąc jednocześnie obowiązki sekretarza maronickiego biskupa
Damaszku
. W
1956
został sekretarzem kurii patriarchalnej w Bkerke i wykładowcą arabskiej literatury i filozofii w kolegium ojców
marianów
w
Dżuniji
.
19 czerwca
1961
został wybrany, a 4 dni później - zatwierdzony przez
papieża Jana XXIII
jako tytularny maronicki
biskup
Tarsu
. Sakrę biskupią otrzymał
16 lipca
1961
. Pozostając sekretarzem patriarchatu, w latach
1974
-
1975
był również wikariuszem ówczesnego arcybiskupa
Sydonu
Antoniego Piotra Khoraiche. Od
1975
był przewodniczącym rady wykonawczej Konferencji Katolickich Patriarchów i Biskupów Libanu, a od
1977
z ramienia tej organizacji uczestniczył w pracach libańskiego
Caritas
. W
1980
został członkiem komisji do spraw rewizji
prawa kanonicznego
Kościołów wschodnich
. W tym samym roku został duchownym zarządcą
zakonu maltańskiego
.
19 kwietnia
1986
Nasrallah Sfeir został wybrany, a
27 kwietnia
- intronizowany na patriarchę Kościoła maronickiego.
7 maja
tego samego roku
Jan Paweł II
potwierdził komunię z nowo wybranym patriarchą. Jako patriarcha Nasrallah Sfeir wyświęcił ponad 30 biskupów, erygował wiele nowych diecezji oraz promulgował nowy maronicki
mszał
i
lekcjonarz
(
1992
). Patriarcha dba o materialną bazę Kościoła maronickiego i jego instytucji. Odbył również kilkanaście podróży zagranicznych. Podczas swych podróży do
Stanów Zjednoczonych
w marcu
2001
i 16 marca
2005
patriarcha spotykał się z prezydentem
George'em Bushem
.
26 listopada
1994
papież Jan Paweł II mianował patriarchę kardynałem-biskupem. Nasrallah Sfeir jest trzecim maronickim kardynałem.
Obecnie Nasrallah Sfeir przewodniczy Konferencji Katolickich Patriarchów i Biskupów Libanu, jest również członkiem Kongregacji Kościołów Wschodnich i Zgromadzenia Katolickich Patriarchów Wschodu. W latach
1986
-
1994
brał udział w trzech zebraniach synodu biskupów w
Rzymie
. W
1995
przewodniczył specjalnemu zebraniu synodu biskupów dotyczącemu sytuacji w Libanie.
Patriarcha włada
arabskim
,
aramejskim
,
francuskim
,
łaciną
,
włoskim
i
angielskim
. Do jego publikacji należą "O źródłach Ewangelii" (1975), "Zaginione oblicza" (1984), "Niedzielne kazania: refleksje duchowe i obrona narodu" (1986), "Czternaście wielkopostnych listów pasterskich" (1986). Patriarcha przełożył również na arabski wiele dokumentów Kościoła katolickiego, w tym encykliki
Redemptor hominis
, Divis in Misericordia i Salvici Doloris.
Patriarcha, który jest nie tylko zwierzchnikiem Kościoła maronickiego, lecz również duchowym i politycznym przywódcą maronitów, jest zaangażowany w życie publiczne Libanu. W publicznych wypowiedziach nawoływał do wycofania wojsk
syryjskich
z Libanu i do przeniesienia wewnątrzlibańskich rozgrywek politycznych ze sfery militarnej do parlamentarnej. Odegrał istotną rolę w przyjęciu porozumienia z Taif (
1989
), kończącego wojnę domową ustępstwami chrześcijan na rzecz muzułmanów. Swymi działaniami zdobył sobie uznanie również muzułmańskich mieszkańców Libanu.